Ζούμε το χειμώνα σε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα, παραδοσιακά και όχι ιδιαίτερα γνωστά χωριά του Ζαγοριού. Περπατάμε στη φύση, βολτάρουμε σε ήσυχα καλντερίμια, ανακαλύπτουμε κρυφές ομορφιές μακριά από τα μαζικό τουριστικό ρεύμα.
Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece
Copyright text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece
Ανάμεσα στα 46 ορεινά χωριά που απαρτίζουν την γνωστή γεωγραφική και πολιτισμική ενότητα που είναι γνωστή σε όλους μας ως Ζαγοροχώρια, μόλις 5 με 6 από αυτά απολαμβάνουν τα «φώτα της δημοσιότητας» και φιγουράρουν στη λίστα των δημοφιλέστερων προορισμών.
Τα υπόλοιπα ζουν προς το παρόν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας προσφέροντας το ιδανικό καταφύγιο σε όσους θέλουν να ζήσουν για μερικές ημέρες, την ατμόσφαιρά ενός αυθεντικού ορεινού Ζαγορίσου οικισμού, χωρίς συνωστισμούς, μποτιλιαρίσματα και πολυκοσμίες.
Εξάλλου δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το σημαντικό γεγονός της ένταξης των χωριών του Ζαγοριού στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, καθώς ο διεθνής oργανισμός αναγνώρισε την εξέχουσα οικουμενική αξία της αρχιτεκτονικής των Ζαγοροχωρίων, ως ένα εξαιρετικό δείγμα επιβίωσης και αλληλεπίδρασης της βυζαντινής και οθωμανικής αρχιτεκτονικής.
Βίκος ένα μπαλκόνι με θέα που κόβει την ανάσα
Το χωριό-μπαλκόνι στη χαράδρα του Βίκου, απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα πολυσύχναστα θέρετρα Αρίστη και Πάπιγκο και θεωρείται ένα από τα γνωστά, αλλά στην ουσία άγνωστα χωριά του Δυτικού Ζαγοριού. Ο μικροσκοπικός οικισμός αραδιάζει τα σπίτια του στο χείλος του φαραγγιού, πάνω από το σημείο όπου αναβλύζουν μέσα από τα βράχια οι πηγές του Βοϊδομάτη ποταμού.
Τις πρωινές ώρες καταφθάνουν εδώ αρκετοί επισκέπτες από τους γειτονικούς διάσημους προορισμούς όμως το βράδυ το μικρό χωριό ησυχάζει και είναι πραγματική απόλαυση να περπατάς το σούρουπο, στα καλντερίμια του. Εκτός από την εξαίσια θέση θέας προς τη χαράδρα του Βίκου, αξίζει να ακολουθήσετε τα απότομα σκαλοπάτια που οδηγούν μετά από κοπιαστική κατάβαση στις πηγές του Βοϊδομάτη. Φυσικά με αφετηρία τον Βίκο θα περιπλανηθείτε εύκολα προς τα χωριά του Δυτικού και Κεντρικού Ζαγοριού όσο και προς την περιοχή της Κόνιτσας.
Ελαφότοπος, λίθινες μνήμες
Με θέα στην κοιλάδα των Σουδενών και σε υψόμετρο 1100 μέτρων συναντάμε τον Ελαφότοπο, ένα από τα πιο όμορφα, αλλά και ήσυχα χωριά του Δυτικού Ζαγοριού που παλαιότερα λεγόταν Τσερβάρ. Επίσης και εδώ εντυπωσιάζει η αρχιτεκτονική της πέτρας που στα χέρια των έμπειρων μαστόρων μετουσιώθηκε σε υπέροχα αρχοντικά, καλντερίμια, κρήνες και εκκλησιές. Στον Ελαφότοπο δεν μπαίνουν αυτοκίνητα. Θα αφήσετε λοιπόν το όχημά σας στον χώρο στάθμευσης, στην είσοδο του οικισμού και θα συνεχίσετε με τα πόδια.
Οπωσδήποτε θα πρέπει να επισκεφθείτε το αξιόλογο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Ελαφότοπου, να δείτε την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, να πείτε τον καφέ σας στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται τα χωριά Άνω και Κάτω Πεδινά. Επίσης χρησιμοποιώντας τον Ελαφότοπο σαν αφετηρία, εύκολα θα κατηφορίσετε προς Αρίστη και Πάπιγκο, αλλά και θα κατευθυνθείτε προς Βίτσα και Μονοδένδρι από όπου θα προσεγγίσετε τη θέση «Οξιά» με την περίφημη θέα στη χαράδρα του Βίκου.
Δίλοφο, ο απόλυτος προορισμός χωρίς αυτοκίνητο
Πρόκειται για ένα πραγματικά κουκλίστικο χωριό του Κεντρικού Ζαγοριού που ακόμη και σήμερα -που πλέον έχει γίνει αρκετά γνωστό-, παραμένει χαμηλών τόνων προορισμός. Ίσως αυτό να οφείλεται στους επαγγελματίες που διαχειρίζονται τους ξενώνες του Δίλοφου και προς τιμήν τους έχουν άποψη για το πως μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί τουριστικά το χωριό.
Στο Δίλοφο που παλιότερα ονομαζόταν Σοποτσέλι, θα φτάσετε εύκολα ξεστρατίζοντας για λίγο από τον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στους Κήπους. Στην είσοδο του χωριού που βρίσκεται σε υψόμετρο 900 μέτρων, θα βρείτε έναν αρκετά ευρύχωρο χώρο στάθμευσης και θα συνεχίσετε με τα πόδια έως τη μικρή πλατεία όπου δεσπόζει το πιο ψηλό κτήριο του Ζαγοριού, αυτό της οικογένειας Μακροπούλου – Λουμίδη. Ολόγυρα από την πλατεία, τα καλντερίμια διατρέχουν ακτινωτά τις γειτονιές φτάνοντας στα πιο ψηλά σημεία του χωριού αλλά και στην επιβλητική εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Υπάρχουν ταβέρνες και ποιοτικοί ξενώνες. Με αφετηρία το Δίλοφο θα προσεγγίσετε διανύοντας λίγα χιλιόμετρα τους Κήπους, το Τσεπέλοβο, τη Βίτσα, το Μονοδέντρι, και τα πιο απόμερα χωριά όπως είναι το Βραδέτο, το Σκαμνέλι και η Λάϊστα. Επίσης για τους φίλους της πεζοπορίας να αναφέρουμε ότι από την πλατεία του Δίλοφου ξεκινούν σημαδεμένα μονοπάτια που οδηγούν στα σημαντικότερα γεφύρια της περιοχής, αλλά και στα γειτονικά χωριά.
Φραγκάδες, ένα μοναχικό αρχοντοχώρι
Από το δημοφιλές χωριό Κήποι του Κεντρικού Ζαγοριού, ακολουθώντας μια σχετικά άγνωστη διαδρομή, θα συνεχίσετε προς Νεγάδες και εύκολα θα καταλήξετε στο πετρόκτιστο χωριό Φραγκάδες (υπάρχουν ταμπέλες που θα σας κατατοπίσουν σχετικά). Δυστυχώς το 1943 οι Γερμανοί έκαψαν τους Φραγκάδες, όμως ένα μεγάλο μέρος του παραδοσιακού οικισμού διασώθηκε και έτσι ο σύγχρονος επισκέπτης μπορεί να αποκτήσει άποψη για τη μορφή που είχε το τρανό αρχοντοχώρι πριν τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Φραγκάδες απλώνουν τις γειτονιές τους σε υψόμετρο 950 μέτρων, σε έναν κατάφυτο λόφο απ’ όπου η θέα προς τα γύρω βουνά είναι καταπληκτική. Στο κέντρο του χωριού ξεχωρίζει ο ναός του Αγίου Δημητρίου, κτίσμα του 1779 με το χαρακτηριστικό εξαγωνικό καμπαναριό. Γύρω από τους Φραγκάδες υπάρχουν πολλά σημαντικά παραδοσιακά γεφύρια όπως αυτό της Ρουστιάρας, του Μπογδάνη, του Αι Γιάννη και του Πετσιώνη. Οι ντόπιοι θα σας υποδείξουν τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτά. Συνεχίζοντας σε ασφάλτινους δρόμους από τους Φραγκάδες μπορείτε να προσεγγίσετε τα πιο απόμακρα χωριά του Ανατολικού Ζαγοριού και να πάτε ως τη Βοβούσα.
Δικόρυφο, κρυμμένο στο δάσος του Μιτσικελίου
Ανηφορίζοντας από Ιωάννινα προς τα χωριά του Κεντρικού Ζαγοριού θα βγείτε στο κομβικό σημείο των Ασπραγγέλων. Εδώ θα αφήσετε τα άλλα οχήματα να κατευθύνονται για τα διάσημα χωριά Κήποι και Τσεπέλοβο και θα στρίψετε όπως δείχνουν οι ταμπέλες, προς Ελάτη και Δικόρυφο ή Δίκορφο. Πρώτα τα συναντήστε το χωριό Ελάτη και στη συνέχεια οδηγώντας με προσοχή, καθώς το τμήμα αυτό του δρόμου πιάνει εύκολα πάγο, θα καταλήξετε στο πανέμορφο Δικόρυφο που παλιότερα ονομαζόταν Τζοντίλα.
Το συναντάμε στα 1000 μέτρα υψόμετρο, πάνω σε δασωμένη με έλατα πλαγιά του βουνού Μιτσικέλι. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά στο Ζαγόρι, με πληθυσμό που άγγιζε τους 800 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, το εμπόριο και την αμπελουργία. Το Δίκορφο έχει μια θαυμάσια πλατεία όπου δεσπόζει ο ναός του Αγίου Μηνά, κτίσμα του 1778, αλλά και το επιβλητικό μεγάλο κτήριο όπου στεγαζόταν το Αρρεναγωγείο και το Παρθεναγωγείο.
Στο προτεινόμενα χωριά του Ζαγοριού θα μείνετε στα:
Δίλοφο: «Το αρχοντικό του Δίλοφου» τηλ. 26530-22455
Ελαφότοπος: «Ξενώνας Ρόκκα», τηλ. 6942485213
«Ελαφότοπος» τηλ. 26530 71001
Δικόρυφο: «Ξενώνας Κάτω Μαχαλάς» τηλ: 26510 72287
Φραγκάδες: Παραδοσιακός ξενώνας «Πετρωτό» τηλ. 26530 71107 & 6937707522 & 6937977523
Βίκος: «Vikos View» τηλ. 6945950011
«Karpouzis Guesthouse & Restaurant» τηλ. 26530 41176
«Foris House» τηλ. 6944906256
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΌΜΗ: Τα λίθινα χωριά του Βοίου στο νομό Κοζάνης
“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975). Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.