Τα ομορφότερα χωριά της Μακεδονίας, περιήγηση σε δεκατέσσερεις από τους πιο ενδιαφέροντες παραδοσιακούς οικισμούς της Βόρειας Ελλάδας

Περπατάς στα χορταριασμένα καλντερίμια, πλάι σε πελεκημένες πέτρες και γεροδεμένες αυλόθυρες. Γυροφέρνεις ανάμεσα σε λιθόκτιστα πεζούλια και μικρές πλατείες, μυρίζεις την ευωδιά του καμένου ξύλου από τα τζάκια και ακούς τα καλημερίσματα των ντόπιων να σε υποδέχονται. Από την πρώτη στιγμή σε τούτα τα φιλόξενα χωριά, θα νοιώσεις έναν δικό σου τόπο...

Άλλοτε κουρνιασμένα σε κόχες βράχων ή στα ριζά θεόρατων βουνοκορφών, άλλοτε πάλι απλωμένα σε κατάφυτους λόφους που αγκαλιάζουν οροπέδια ή ακουμπισμένα στις όχθες ποταμών, τα χωριά της Μακεδονίας -το καθένα με τη δική του, ιδιαίτερη προσωπικότητα-, έχουν κάτι διαφορετικό να προσφέρουν στον επισκέπτη.

Κάποιο ξεχωρίζει για την πανέμορφη φύση που το περιβάλλει, κάποιο άλλο για την αρχιτεκτονική του ταυτότητα ή για το ιστορικό παρελθόν του.

Για όλα αυτά, αλλά και ακόμα περισσότερα που μένει ν’ ανακαλύψετε οι ίδιοι , αξίζει να εφορμήσετε προς Βορρά και να απολαύσετε μερικές μέρες ξεκούρασης σε δεκατέσσερεις από τους ομορφότερους ορεινούς παραδοσιακούς οικισμούς της Ελληνικής γης.

Βελβεντό Κοζάνης

Το σημερινό Βελβεντό των 3500 κατοίκων απλώνει τις νοικοκυρεμένες γειτονιές του σε ύψος 400 μέτρων σε μια ήπια πλαγιά των βορειοδυτικών Πιερίων ορέων, σε σημείο με άφθονα νερά και πυκνή βλάστηση. Στον πυρήνα του οικισμού διατηρούνται αρκετά από τα όμορφα πετρόκτιστα αρχοντόσπιτα που έκτισαν Μακεδόνες και Ηπειρώτες μαστόροι, στις αρχές του 18ου αιώνα.

Στα περίχωρα του χωριού μέσα σε μικρά κτήματα με ολάνθιστους κήπους θα συναντήσετε πολλές νεότερες κατοικίες με νεοκλασικές επιρροές που κατασκευάστηκαν στις αρχές του 20^ου αιώνα. Όμως το Βελβεντό είναι επίσης γνωστό σε όλη τη Μακεδονία για τις σημαντικές βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τη συλλογή του Λαογραφικού Μουσείου που φιλοξενείτε στο αρχοντικό «Κώστα».

Σε μικρή απόσταση από το Βελβεντό, πάνω στις πλαγιές των Πιερίων συναντάμε τη διαμορφωμένη εξοχική τοποθεσία όπου γκρεμίζει τα παγωμένα του νερά ο πανέμορφος καταρράκτη «Σκεπασμένος». Στις παρυφές του οικισμού, στο δρόμο που οδηγεί προς το χωριό Καταφύγι, στη θέση «Μετόχι» υπάρχει χώρος αναψυχής με κρυστάλλινες κρήνες και ένα εστιατόριο– καφετέρια το οποίο λειτουργεί στη σκιά των πλατανιών. Στο Βελβεντό θα βρείτε ξενώνες και ταβέρνες.

Νυμφαίο Φλώρινας

Κάπου εκεί στα 1350 μέτρα ψηλά, ανάμεσα στις πτυχές των βουνών του νομού Φλώρινας ξεπροβάλλει μετά από γερή ανάβαση, το Νυμφαίο γεμίζοντας το κάδρο με τα εντυπωσιακά του αρχοντικά. Οι πρώτοι οικιστικοί πυρήνες δημιουργήθηκαν εδώ στα υψίπεδα του βουνού Βίτσι, το 1358. Το αρχικό του όνομα, Νιβέαστα βλάχικης προέλευσης, αργότερα έγινε Νέβεσκα ενώ το 1928 μετονομάσθηκε σε Νυμφαίο. Θα αφήσετε το όχημά σας στους δυο διαμορφωμένους χώρους στάθμευσης και θα περπατήσετε λίγο ως το κέντρο του χωριού για να δείτε τη μεγαλόπρεπη Νίκειο Σχολή (1927) -το παλιό σχολείο- που σήμερα λειτουργεί ως πανεπιστημιακό συνεδριακό κέντρο.

Θα επισκεφθείτε το εντυπωσιακό Μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας, Λαογραφίας και Ιστορίας ή αλλιώς “Σπίτι χρυσικών της Νέβεσκας” όπου εκθέτονται εργαλεία χρυσοχοΐας αλλά και τεχνουργήματα παλιών μαστόρων. Σε μικρή απόσταση από το κέντρο του Νυμφαίου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του «Αρκτούρος» όπου ζουν σε καθεστώς μερικής ελευθερίας αρκούδες που διασώθηκαν από παράνομες δράσεις.

Φυσικά οι αποδράσεις στην περιοχή αυτή του Βιτσίου συμπληρώνονται με ιππασία, πεζοπορία στα δασικά μονοπάτια και κοντινές εκδρομές στις λίμνες Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα. Στο Νυμφαίο θα βρείτε μερικούς από τους καλύτερους ξενώνες της ορεινής Ελλάδας και αρκετές επιλογές για καφέ και φαγητό.

Κλεισούρα Καστοριάς

Ο δρόμος που συνδέει τη Φλώρινα με την Καστοριά δίνει πρόσβαση με σύντομες παρακάμψεις σε πολλά σημαντικά χωριά που σήμερα μοιράζονται την ορεινή περιοχή ανάμεσα στους νόμους Καστοριάς και Φλώρινας. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι το βλάχικο χωριό της Κλεισούρας που αναπτύσσει τις τέσσερεις γειτονιές του σε ύψος 1250 μέτρα στα πυκνοδασωμένα πρανή του όρους Μουρίκι. Γνωστό και σαν Βλαχοκλεισούρα ήταν ένα σπουδαίο, ακμάζον κεφαλοχώρι όπου ζούσαν περισσότερες από 1000 οικογένειες και ευημερούσε κυρίως σαν διαμετακομιστικός σταθμός των καραβανιών στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Εκτός από το εμπόριο, οι Κλεισουριώτες ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία και την επεξεργασία της γούνας, ενώ ονομαστά ήταν τα σχολεία τους. Σήμερα ενδιαφέρον παρουσιάζει το Εθνολογικό – Λαογραφικό Μουσείο Κλεισούρας όπου εκθέτονται παραδοσιακές φορεσιές, όπλα του μακεδονικού αγώνα, υφαντά, φωτογραφίες, ιστορικές εκδόσεις. Χαμηλότερα από το χωριό ξεχωρίζει το μοναστήρι της Θεοτόκου που κτίστηκε τον 15ο αιώνα. Στο χωριό λειτουργεί ξενώνας και παραδοσιακές ταβέρνες.

Βλάστη Κοζάνης

Στο δασωμένο αυχένα που συνδέει τα βουνά Άσκιο (2.111 υψόμ.) και Μουρίκι (1.703 υψ.) σε ύψος 1200 μέτρων συναντάμε τα πετρόκτιστα σπίτια της Βλάστης –παλιότερα ονομαζόταν Mπλάτσι-. Επί τουρκοκρατίας υπάγονταν διοικητικά στην σουλτανομήτορα, γεγονός που του εξασφάλισε αρκετά προνόμια. Κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η αρχικά η κτηνοτροφία.

Παράλληλα εδώ λειτουργούσαν και οικοτεχνίες επεξεργασίας μαλλιού και αργότερα υφαντουργεία, ενώ υπήρχαν εργαστήρια όπου δούλευαν επιδέξιοι αργυροχόοι. Οι εύποροι Μπλατσιώτες που είχαν ήδη δημιουργήσει εύρωστες παροικίες στην Βιέννη, το Βουκουρέστι, το Βελιγράδι και την Κων/πολη χρηματοδοτούν την κατασκευή δημοσίων κτηρίων και σχολείων όπως η «Ελληνική και Αλληλοδιδακτική Σχολή» και το «Παρθεναγωγείον».

Σήμερα η Βλάστη επαναπροσδιορίζει την ταυτότητά της -κυρίως με την πρωτοβουλία κάποιων νέων ανθρώπων-, αυτήν τη φορά σαν ορεινός αγροτουριστικός προορισμός, αναζητώντας ανάλογη θέση στα τουριστικά δρώμενα της δυτικής Μακεδονίας με την πραγματοποίηση εκδηλώσεων που αναδεικνύουν το ανθρώπινο αλλά και το φυσικό δυναμικό τούτου του μοναδικού τόπου. Στη Βλάστη λειτουργούν ξενώνες, ταβέρνες και καφέ.

Σπήλαιο Γρεβενών

Σε τούτη τη ξεχωριστή γωνιά της Γρεβενιώτικης γης, εδώ στις υπώρειες του όρους Όρλιακας συναντάμε το χωριό Σπήλαιο (25 χλμ. από Γρεβενά), ένα από τα πιο ενδιαφέροντα της Δυτικής Μακεδονίας. Στην είσοδο του χωριού ξεχωρίζει τη μονή της Παναγιάς Σπηλιώτισσας-χτίστηκε το 1633.

Στο κέντρο του χωριού θα βρούμε την εκκλησία του Αγ. Αθανασίου που δεσπόζει εδώ από το 1804, σε μικρή απόσταση θα δούμε το πέτρινο κτίσμα του σχολείου του 1930, το μικροσκοπικό εκκλησάκι του Άρχοντα Μιχαήλ, ενώ διακρίνονται και τμήματα βυζαντινού τείχους.

Κοντά στο Σπήλαιο (7 χλμ), στη άκρη της κατάφυτης κοιλάδας του ποταμού Βενέτικου, αναπτύσσετε το φαράγγι της Πορτίτσας. Στο σμίξιμο των βράχων στο πιο στενό σημείο του φαραγγιού απλώνει το τόξο του το ομώνυμο λιθόκτιστο γεφύρι του 19^ου αι. Στο Σπήλαιο υπάρχουν ταβέρνες γνωστές για το ποιοτικό τους φαγητό και λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Δοτσικό Γρεβενών

Το χωριό Δοτσικό, είναι ένα από τα πλέον παραδοσιακά του νομού Γρεβενών και από τα λίγα στην Ελλάδα που διασχίζεται από ένα ποτάμι. Ένα καλοστεκούμενο πέτρινο γεφύρι ενώνει τις όχθες του ποταμού Δοτσικιώτη και τις γειτονιές εκατέρωθεν στολίζοντας με την παρουσία του το ήδη ενδιαφέρον σκηνικό. Στο Δοτσικό υπάρχουν αρκετά γεροδεμένα πέτρινα σπίτια, έργα ντόπιων μαστόρων που κτίστηκαν στα τέλη του 19^ου με αρχές του 20^ου αιώνα.

Το φυσικό αυτό σκηνικό χρησιμοποίησε ο αείμνηστος Θόδωρος Αγγελόπουλος σε αρκετά πλάνα της ταινίας του “Μεγαλέξανδρος”. Στην άκρη του οικισμού ξεχωρίζει η εκκλησία του Αγ. Αθανασίου (1865) με αξιόλογες αγιογραφίες Σαμαρινιωτών αγιογράφων.

Σε κοντινή τοποθεσία που θα σας υποδείξουν οι ντόπιοι, έχουν βρεθεί τμήματα κοραλλιογενούς υφάλου, ηλικίας 30 εκατ. ετών! Τμήματα από τον ύφαλο έχουν μεταφερθεί και εκτίθενται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης. Ακόμη αξίζει να αναζητήσετε τις μικρές λίμνες που υπάρχουν κρυμμένες μέσα στο θαλερό δάσος, ανάμεσα στα χωριά Δοτσικό και Μεσολούρι για να απολαύσετε το υπέροχο μοναχικό τοπίο. Στην άκρη του χωριού σε σημείο με εξαίσια θέα λειτουργεί ξενώνας και εστιατόριο.

Πεντάλοφος Κοζάνης

Πάνω στον οδικό άξονα που συνδέει την Ήπειρο με τη Μακεδονία, συναντάμε τα περίφημα Μαστοροχώρια του Βόιου. Αναμφίβολα το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι ο Πεντάλοφος (Ζουπάνι) που αναπτύσσει τις πέτρινες γειτονιές του σε ύψος 1.050 μέτρων. Οι Ζουπανιώτες ήταν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα αλλά και στα Βαλκάνια σαν εξαιρετικοί τεχνίτες της πέτρας, κτιστά δες και πελεκητές.

Αν και σήμερα ο Πεντάλοφος δείχνει παραμελημένος με έντονα τα σημάδια του χρόνου στις γερασμένες γειτονιές του, παρόλα αυτά παραμένει ένα εντυπωσιακό στο σύνολο του παραδοσιακό κεφαλοχώρι.

Στο κέντρο του χωριού ξεχωρίζει ο ναός του Αγίου Αθανασίου, ενώ στο δρόμο για το χωριό Βυθός την προσοχή τραβά η τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Αχίλλειου, που κτίστηκε το 18ο αι. Ενδιαφέροντα είναι τα κοντινά επίσης παραδοσιακά χωριά Δίλοφο, Δασύλλιο και Καλλονή. Στο θορυβώδες ποτάμι της Πραμόριτσας (παραπόταμος του Αλιάκμονα) θα δείτε όμορφα πετρογέφυρα της όπως αυτό της Μόρφης, της Σβόλιανης ή της Μαγέρης κοντά στο χωριό Δασύλλιο. Στον Πεντάλοφο υπάρχει ξενοδοχείο, ένας κοινοτικός ξενώνας και ταβέρνες.

Πισοδέρι Φλώρινας

Κρυμμένο πίσω από πανύψηλες βουνοκορφές, με φόντο τις χιονισμένες και κατάφυτες από οξιές πλαγιές και σε απόσταση αναπνοής από το χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας, τις Πρέσπες, την Καστοριά και τη Φλώρινα, το Πισοδέρι σκαρφαλωμένο σε ύψος 1400 μέτρων, δεν μπορεί παρά να αποτελεί έναν ξεχωριστό ορεινό προορισμό.

Είτε έρχεσαι από τη Φλώρινα, είτε ανηφορίζεις από την Καστοριά, θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για γερή ανάβαση σε δρόμο που τα Σαββατοκύριακα παρουσιάζει αρκετή κίνηση, ιδίως όταν λειτουργεί το χιονοδρομικό κέντρο. Συνολικά να υπολογίζετε ότι από την πρωτεύουσα του ακριτικού νομού έως το χιονοδρομικό κέντρο Πισοδερίου θα χρειαστεί να καλύψετε 20 χιλιόμετρα και στη συνέχεια ακόμη 6 μέχρι το χωριό Πισοδέρι. Το χωριό δημιουργήθηκε σιγά -σιγά γύρω από τα χάνια που υπήρχαν πάνω σε αυτόν τον ορεινό δρόμο που διέσχιζαν τα καραβάνια μεταφέροντας ανθρώπους και εμπορεύματα.

Ανάμεσα στα παλιά πέτρινα κτήρια και τις νεόδμητες κατασκευές ξεχωρίζει το επιβλητικό κτίριο όπου στεγαζόταν η περίφημη Μοδέστειος Σχολή, κτίσμα του 1903, που σήμερα λειτουργεί ως ξενώνας. Στο Πισοδέρι υπάρχουν ξενώνες και αρκετές ταβέρνες.

Πολυκέρασο Καστοριάς

Το Πολυκέρασο είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά του νομού Καστοριάς καθώς διασώζονται περισσότερα από τριάντα πέτρινα σπίτια – μάλιστα αρκετά από αυτά ακόμη κατοικούνται. Το παλιό όνομα του Πολυκέρασου ήταν Τσερέσνιτσα. Επί Τουρκοκρατίας το χωριό ήταν ένα από τα κεφαλοχώρια του Βιτσίου, με διακόσιες οικογένειες, και οι κάτοικοι εκτός από την κτηνοτροφία και τη γεωργία (περίφημη είναι η πατάτα που καλλιεργείται εδώ) ασχολούνταν και με την υλοτομία. Το Πολυκέρασο καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1904, όμως οι επίμονοι ορεσίβιοι έστησαν ξανά τα σπιτικά τους δίνοντας πάλι πνοή στο χωριό. Ολοκληρωτική ήταν η καταστροφή του 1949, στη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου.

Από τότε το Πολυκέρασο δεν ορθοπόδησε ποτέ ξανά. Σήμερα έχουν απομείνει μόλις καμιά δεκαπενταριά μόνιμοι κάτοικοι. Στο κέντρο του χωριού δεσπόζει ο μεγαλόπρεπος ναός του Αγ. Νικολάου, του 1844, πασίγνωστος στις ορεινές κοινότητες για το περίτεχνο σκαλιστό τέμπλο του και τις θαυμάσιες αγιογραφίες του. Στο Πολυκέρασο που απέχει από την Καστοριά 25 χλμ. θα έρθετε ακολουθώντας τον ορεινό δρόμο Καστοριάς – Φλώρινας. Δεν υπάρχει η δυνατότητα διαμονής και μόνο το καλοκαίρι θα βρείτε εδώ ψησταριές – καφενεία.

Άγιος Γερμανός Πρεσπών

Κτισμένο ψηλά στα 1100 μέτρα, στη ράχη του μεθοριακού βουνού Βαρνούντας, ο Άγιος Γερμανός ήταν ανέκαθεν το κεφαλοχώρι της Πρέσπας. Το όνομα του χωριού οφείλεται στη μικρή εκκλησία, κτίσμα του 11ου αιώνα, αφιερωμένη στον Άγιο Γερμανό, γνωστή για τις παλιές και αξιόλογες αγιογραφίες της. Ο Άγιος Γερμανός με τις ανεπιτήδευτες γειτονιές του, θα σας παρασύρει σε χαλαρές, χωρίς τέλος περιπλανήσεις. Από τις ψηλότερες γειτονιές θα δείτε να ξεδιπλώνεται σε πρώτο πλάνο, πανοραμική, η θέα στις λίμνες και στην εύφορη κοιλάδα.

Στην άκρη του χωριού, κοντά στο ποτάμι του Αγίου Γερμανού και σε υπέροχη φυσική τοποθεσία, βρίσκεται ο παραδοσιακός νερόμυλος. Το επιβλητικό πέτρινο κτίσμα αναπαλαιώθηκε πρόσφατα με πρωτοβουλία της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών.

Ο Άγιος Γερμανός όμως, είναι ένας εξαιρετικά πρακτικός τόπος για κάποιον που θέλει να έρθει σε επαφή με τον υπέροχο βιότοπο των Πρεσπών, αλλά και να περπατήσει στα πολυάριθμα μονοπάτια του Βαρνούντα. Στον Άγιο Γερμανό υπάρχουν μικροί ξενώνες, εξαιρετικές ταβέρνες και καφέ.

Παλιός Παντελεήμονας Πιερίας

Κρυμμένος μέσα σε ένα αειθαλές δάσος από καστανιές και δρυς, στις πλαγιές του Κάτω Όλυμπου, σε υψόμετρο 450 μ., ο παραδοσιακός οικισμός του Παλαιού Παντελεήμονα γοητεύει τόσο με την υπέροχη φύση του και τα αναπαλαιωμένα αρχοντόσπιτά του, όσο και με την ανυπέρβλητη θέα προς το απέραντο γαλάζιο Αιγαίο.

Θα αφήσετε το όχημά σας στην είσοδο του χωριού και θα ακολουθήσετε το λίθινο καλντερίμι που καταλήγει στη μικρή πλατεία όπου δεσπόζει η εκκλησία του Παντελεήμονα και ο θεόρατος πλάτανος.

Ένας στενός ασφάλτινος δρόμος που αρχινά από τον Παλιό Παντελεήμονα, τρυπώνει στην καρδιά του βουνού οδηγεί στα χωριά Άνω Σκοτίνα και Καλλιπεύκη μέσα από μια διαδρομή ανυπέρβλητης φυσικής ομορφιάς από τις ωραιότερες που μπορούν να πραγματοποιηθούν με αυτοκίνητο στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου.

Γύρω από την πλατεία του Παλιού Παντελεήμονα υπάρχουν εστιατόρια, καφενεία και μαγαζιά με είδη λαϊκής τέχνης, ενώ στο χωριό υπάρχουν αρκετές επιλογές για ποιοτική διαμονή.

Άνω Πορόϊα Σερρών

Με το βλέμμα στραμμένο προς τη λεκάνη της λίμνης Κερκίνης, τη δροσιά των δασών του βουνού Μπέλες να αναζωογονεί την ατμόσφαιρα και τον ήχο των γάργαρων νερών που κυλούν από παντού ν’ αντηχεί στις γραφικές γειτονιές, τα Άνω Πορόϊα δικαιολογημένα θεωρούνται από τα ομορφότερα χωριά της βόρειας Ελλάδας. Περπατώντας στους δυο παλιούς μαχαλάδες του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Δημητρίου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε αρκετά από τα παλιά σωζόμενα μακεδονίτικα αρχοντικά, πραγματικά αρχιτεκτονικά κοσμήματα μιας άλλης εποχής. Σε κάθε σας βήμα θα σας συνοδεύει το βουητό των νερών που πηγάζουν από το καταπράσινο Μπέλες και διατρέχουν μέσα από κανάλια τα σοκάκια.

Ευχάριστος περίπατος πραγματοποιείται προς την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου που δεσπόζει σε δασωμένο ύψωμα προσφέροντας μοναδική θέα στο χωριό στη λίμνη Κερκίνη. Από την μικρή πλατεία όπου βρίσκονται εστιατόρια και καφετέριες, αξίζει ν’ ανηφορίσετε τον στενό δρόμο που κινείται παράλληλα με την κατάφυτη κοίτη του ορεινού ρυακιού και καταλήγει στην θέση “Μπουγάζι” όπου υπάρχει μια εξαιρετική πεστροφοταβέρνα. Στα Άνω Πορόϊα υπάρχουν καλοί παραδοσιακοί Ξενώνες.

Καστανερή Κιλκίς

Ψηλά στα κατάφυτα με οξιές κράσπεδα του όρους Πάικο, στην καρδιά της Μακεδονίας, συναντάμε σε υψόμετρο 800 μέτρων την λιθόκτιστη Καστανερή. Το χωριό προσεγγίζεται εύκολα από την πολιτεία της Γουμένισσας μέσα από μια ορεινή διαδρομή 13 χιλιομέτρων. Η Καστανερή ήταν ανέκαθεν τόπος όπου ζούσαν κτηνοτρόφοι και υλοτόμοι. Τα περισσότερα σπίτια διατηρούν τα παραδοσιακά τους χαρακτηριστικά, ενώ εντύπωση προκαλεί η άφθονη χρήση της πέτρας και του ξύλου που θυμίζει τη Ζαγορίτικη τεχνική.

Γύρω από το χωριό απλώνεται ένα πυκνόφυτο δάσος από καστανιές και οξιές που μπορείτε εύκολα να το εξερευνήσετε ακόμη και με τα πόδια καθώς υπάρχουν σημαδεμένα μονοπάτια που οδηγούν σε όμορφες βρύσες και τοποθεσίες με θέα. Από την Καστανερή ο ασφάλτινος δρόμος θα σας φέρει μετά από 14 χιλιόμετρα στο οροπέδιο του Πάικου όπου σε ύψος 1200 μ. συναντάμε το βλάχικο χωριό Μεγάλα Λιβάδια.

Εξαιρετικά ευχάριστη, αν τα χιόνια δεν έχουν καλύψει τα ορεινά περάσματα, είναι η διαδρομή που οδηγεί από τα Μεγάλα Λιβάδια στο κεφαλοχώρι του Αρχάγγελου, στον νομό Πέλλας. Στην Καστανερή δεν υπάρχει ξενώνας (για διαμονή θα πάτε στην Γουμένισσα ή στο Μεγάλο Λιβάδι) όμως θα βρείτε μια εξαιρετική ψησταριά – ταβέρνα στην πλατεία.

Παγονέρι Δράμας

Το μεθοριακό χωριό Παγονέρι του νομού Δράμας ( απέχει 25 χλμ. από Κάτω Νευροκόπι) έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας. Το Παγονέρι , αμφιθεατρικά κτισμένο σε ύψος 700 μέτρων, πάνω σε ήπια πλαγιά, διαθέτει θαυμάσια θέα στο Φαλακρό και στα βόρεια προβούνια του. Στον κεντρικό δρόμο που θα μας φέρει στην πλατεία, διασώζονται τα παλιότερα αγροτόσπιτα ή καπνόσπιτα της περιοχής. Στην άκρη της πλατείας –όπου θα αφήσετε το όχημά σας– βρίσκεται η εκκλησία (κτίσμα του 1835), αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου με το εντυπωσιακό πυργοειδές καμπαναριό που φτιάχτηκε από γρανίτη το 1881. Κατηφορικό καλντερίμι που ελίσσεται ανάμεσα σε παλιά σπίτια και περιβόλια θα σας φέρει στην κάτω γειτονιά για να δροσιστείτε στις βρύσες του 1870 με το παγωμένο νερό και να καταλάβατε από πού πήρε το όνομά του το χωριό.

Από το Παγονέρι αξίζει ένα πάτε ως το χωριό Ποταμοί που ξαφνικά μετά την ύψωση των φραγμάτων που δέσμευσαν την ελεύθερη ροή του ποταμού Νέστου έγινε από παραποτάμιο, παραλίμνιο και από εκεί να περιηγηθείτε στις παρυφές της Ροδόπης και του Φαλακρού όρους. Στο Παγονέρι δεν υπάρχει η δυνατότητα διαμονής όμως θα βρείτε ένα εξαιρετικό εστιατόριο που θεωρείτε σημείο αναφοράς για την περιοχή του Φαλακρού.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τα ομορφότερα χωριά της Πελοποννήσου σκεπασμένα με χιόνι

 

Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece

Copyright text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece

“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975). Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.

• Μακεδονία
• παραδοσιακοί οικισμοί
• ταξίδι
• χωριά