Αν και δεν ποζάρουν στην πρώτη σειρά των δημοφιλών προορισμών του Πηλίου, τα δυο αυτά υπέροχα και γειτονικά παραδοσιακά χωριά είναι βέβαιο ότι θα τα αγαπήσεις από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς να περπατάς στις νοσταλγικές γειτονίες τους. Εδώ όλα δείχνουν να βρίσκονται στη θέση τους χωρίς συνωστισμούς, μποτιλιαρίσματα και άλλες αναστατώσεις που επικρατούν σε κοντινoύς , περισσότερο τουριστικούς προορισμούς.
Στις νοτιοδυτικές παρυφές του μυθικού βουνού των Κενταύρων, σε απόσταση αναπνοής από τα παράλια του Παγασητικού κόλπου βρίσκεται το χωριό Πινακάτες με μόλις 80-100 μόνιμους κατοίκους να αγναντεύουν τη γαλήνη της κλειστής θάλασσας από ύψος σχεδόν 600 μέτρων. Το χωριό μπορεί να μην διεκδικεί “δάφνες” στα τουριστικά δρώμενα του Πηλίου, όμως διατηρεί σε χαμηλούς τόνους το προφίλ του αυθεντικού ορεινού παραδοσιακού οικισμού. Τα παλιά σπίτια που σήμερα αναπαλαιώνονται με μεράκι, η αρχοντική ατμόσφαιρα, η υπέροχη πλατανοσκέπαστη πλατεία, η μοναδική θέα στις ακτές του Παγασητικού, μα κυρίως οι ήπιοι, χαλαροί ρυθμοί έχουν καθιερώσει τις Πινακάτες ως μια από τις πιο ρομαντικές και ευχάριστες γωνιές του Πηλίου. Το χωριό απέχει μόλις 26 χλμ. από τον Βόλο, μέσω του ορεινού δρόμου που ξεκινά από τα Άνω Λεχώνια και περνά από τα χωριά Άγιο Βλάσιο και Άγιο Γεώργιο.
Πινακάτες, χθες και σήμερα
Οι Πινακάτες υπήρξαν φημισμένος αμπελουργικός τόπος με παράδοση χρόνων στην τέχνη της οινοποιίας, αλλά και με μεγάλη παραγωγή οπωροκηπευτικών. Πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν με την ξυλογλυπτική. Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη πινάκιο ή πινακωτή. Σύμφωνα με την παράδοση οι έποικοι προέρχονται από την Ανατολική Ρωμυλία και ήρθαν εδώ τον 12 αιώνα. Με τα χρόνια το χωριό αναπτύχθηκε και γνώρισε εποχές πλούτου και ευημερίας.
Το χωριό σήμερα εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του όψη και τα καλοδιατηρημένα – θεσσαλομακεδονικού ρυθμού- αρχοντικά. Ο δημόσιος δρόμος κόβει στα δυο τον οικιστικό ιστό και περνά πάνω από την πλατεία. Ακριβώς κάτω από δρόμο διακρίνεται η Βασιλική του Αγ. Δημητρίου, από το προαύλιο της οποίας ξεκινά η όμορφη πλατεία. Εδώ κάτω από τον θεόρατο πλάτανο ξεχωρίζει η καλαίσθητη μαρμάρινη βρύση του 1874 (δωρεά της Αιγυπτιώτικης οικογένειας Τσιρογιάννη) με νεοκλασικά στοιχεία. Στηρίζεται σε δυο κίονες ιονικού ρυθμού, ενώ το νερό αναβλύζει από δυο μαρμάρινες λεοντοκεφαλές. Είναι το κόσμημα του χωριού και μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες πανελλαδικά κρήνες.
Το καλοκαίρι η πλατεία και τα μαγαζιά της ζωντανεύουν από τους επισκέπτες. Το χειμώνα ανοίγουν σποραδικά τα Σαββατοκύριακα, όταν οι ξενώνες έχουν πληρότητα . Ολόγυρα ξεκινούν τα καλντερίμια που οδηγούν ακτινωτά σε κάθε άκρη του χωριού όπου συναντάς μερικά από τα ομορφότερα αρχοντόσπιτα.
Βυζίτσα, λαμπερή αρχοντιά
Αφήνοντας πίσω τις Πινακάτες και πηγαίνοντάς προς Μηλιές στα 3 χιλιόμετρα σε μια κατάφυτη από κάθε είδους βλάστηση πλαγιά και σε ύψος 580 μέτρων, θα δούμε τη όμορφη Βυζίτσα να απλώνει τα εκπληκτικά αρχοντικά της. Το χωριό καταφέρνει και συνδυάζει αρμονικά την παλιοκαιρίτικη ατμόσφαιρα ενός παραδοσιακού οικισμού με τις ανάλογες εξυπηρετήσεις και την παροχή υπηρεσιών για άνετη διαμονή.
Η Βυζίτσα ήταν από τα πρώτα χωριά της Μαγνησίας που άρχισαν να προωθούνται από τον Ε.Ο.Τ ως τουριστικοί προορισμοί ήδη από τη δεκαετία του 1970. Μάλιστα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, κάποια σημαντικά παλιά αρχοντικά αναπαλαιώθηκαν με έξοδα του Οργανισμού Τουρισμού και άρχισαν να λειτουργούν ως ξενώνες. Τότε το χωριό ανακηρύχθηκε με προεδρικό διάταγμα διατηρητέος οικισμός απολύτου προστασίας .
Στη Βυζίτσα συναντάμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδοσιακά αρχοντικά του Πηλίου όπως είναι του Κοντού, του Καραγιαννόπουλου, του Μιχόπουλου, του Μπλάνα. Η πλατεία που σκιάζεται από υπέργηρα πλατάνια, απέχει μόλις 50 μέτρα από τον κεντρικό δρόμο που συνδέει τον Βόλο με τις Μηλιές.
Ολόγυρά πλαισιώνεται από χαριτωμένα καφέ, παραδοσιακές ταβέρνες και 1-2 μαγαζιά με είδη λαϊκής τέχνης και τοπικά προϊόντα, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους ξενώνες του Πηλίου. Χαμηλότερα από την πλατεία και επί του δρόμου δεσπόζει η επιβλητική εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, κτίσμα του 1725.
Από τον Παγασητικό στις Πινακάτες με 4χ4 και με ποδήλατο
Υπάρχει μια δευτερεύουσα οδική, αλλά πανέμορφη διαδρομή που οδηγεί από τα παραλιακά Καλά Νερά κατευθείαν στις Πινακάτες. Ο δρόμος χωμάτινος με αρκετά δύσκολα σημεία, διασχίζει ελαιώνες και υπέροχα περιβόλια με μηλιές και καρυδιές. Στο μέσον περίπου της διαδρομής θα περάσετε πάνω από τη σιδηροδρομική γραμμή του «Μουτζούρη», όπως λέγεται το παραδοσιακό τραινάκι του Πηλίου που συνδέει και σήμερα (δρομολόγια πραγματοποιούνται μόνο τα Σαββατοκύριακα) τα Άνω Λεχώνια με τις Μηλιές.
Ψηλότερα θα βρείτε τον ασφάλτινο δρόμο και συνεχίζοντας θα καταλήξετε στις Πινακάτες, στην έξοδο του χωριού προς Άγιο Γεώργιο. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε την πανοραμική θέα στον Παγασητικό και στις ακτές του.
Πινακάτες – Βυζίτσα με τα πόδια
Ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι που συνέδεε κάποτε τις κοινότητες μέχρι την ολοκλήρωση του αμαξωτού δρόμου, θα καλύψετε μια απόσταση περίπου 2000 μέτρων σε μια ώρα. Είναι καθαρισμένο και σημαδεμένο, με ήπιες κλίσεις και κατάλληλο για όλους, αρκεί να διαθέτουν τον στοιχειώδη εξοπλισμό (παπούτσια πεζοπορίας, ένα αδιάβροχο στο σακίδιο και παγούρι με νερό). Γενικά να γνωρίζεται πως τα μονοπάτια της περιοχής είναι σηματοδοτημένα με κίτρινα ταμπελάκια, ενώ σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής θα ακολουθείτε τα κόκκινα στίγματα.
Για τους πιο απαιτητικούς πεζοπόρους να αναφέρουμε το παλιό καλντερίμι που συνέδεε τα Καλά Νερά με τις Πινακάτες. Η απόσταση που θα πρέπει να καλύψετε είναι 5 χιλιόμετρα (περίπου 2 ώρες) και επειδή η διαδρομή έχει έντονες κλήσεις, καλό θα ήταν να ξεκινήσετε από τις Πινακάτες (με πορεία κατηφορική). Από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της πορείας είναι το πέτρινο γεφύρι του Ογλά, η διάσχιση του δάσους και του μικρού ποταμού κοντά στις Πινακάτες. Το τέλος της διαδρομής αν ο καιρός είναι ήπιος μπορεί να συνδυαστεί με μια βουτιά στην παραλία των Καλών Νερών (απέχει μόλις 300 μέτρα από το τέλος της διαδρομής).
Πληροφορίες για τα μονοπάτια της περιοχής http://walking-pilion.blogspot.com και οι «φίλοι των καλντεριμιών νοτίου Πηλίου» www.friendsofthekalderimi.org
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ζαγορά, το μπαλκόνι του Αιγαίου
Γιατί να καταστρέψεις τις διακοπές σου; ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑCopyright photo & text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece
“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975). Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.