Πάσχα σε έρημες εκκλησίες, απόμερες σκήτες και ξεχασμένα ορθόδοξα μοναστήρια σε όλη την Ελλάδα

Δεν έχουν ψάλτη ούτε παπά… εδώ θα νοιώσεις μοναχός πάνω στη γη, δίπλα σε απόκοσμα βράχια και πυκνόφυτα ελάτια, κάτω από απρόσιτες βουνοκορφές ή μπροστά στο απέραντο γαλάζιο πέλαγος…

Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece

Copyright text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece

Φωλιές της Ορθόδοξης πίστης θα συναντήσουμε σε όλη την Ελλάδα ακόμη και στα πιο απίθανα σημεία, κρυμμένες μέσα σε χαράδρες, σκαρφαλωμένες σε δύσβατα όρη και ακροβούνια να κουρνιάζουν σε γκρεμούς, σε ακρωτήρια και απρόσιτες σπηλιές. Σε τούτα τα ερημοτόπια δεν θα δεις στολισμένες εκκλησιές, πιστούς και λαμπροφορεμένους ιερείς, δεν θα ακούσεις τον ήχο της καμπάνας και τη φωνή του ψάλτη.

Όλα αυτά τα χρόνια των περιηγήσεών μας στην Ελληνική γη, έχουμε συναντήσει πολλά ξεχασμένα ξωκλήσια, ταπεινούς μισοερειπωμένους ναούς και σκήτες όπου πριν από εκατοντάδες χρόνια φιλοξενούσαν μοναχούς και αναχωρητές.

Κάποια από αυτά τα ανθρώπινα κτίσματα αντιπαλεύουν με τη διάβρωση των καιρών, αλλά και τη φθορά του χρόνου. Κάποια άλλα έχουν δεχτεί τη φροντίδα του ανθρώπινου χεριού και διατηρούνται σε καλύτερη κατάσταση.

Μερικές από αυτές τις φωλιές της πίστης θα σας παρουσιάσουμε σε αυτό το Πασχαλινό αφιέρωμα και θα σας προτρέψουμε με την πρώτη ευκαιρία να τις επισκεφθείτε. Η πρόσβαση δεν είναι δύσκολη, μια μικρή ταλαιπωρία σε κάποιο χωματόδρομο, λίγο περπάτημα, μερικά ανηφορικά σκαλιά, θα σε φέρουν μπροστά σε έναν άλλο κόσμο που θαρρείς και ξεπηδά από τα βάθη του χρόνου, έτοιμος να σου αποκαλύψει τις δικές του αλήθειες!

Πρέσπες, μια Παναγιά με θέα τη λίμνη

 Από το παραλίμνιο χωριό Ψαράδες ξεκινούν τα ταχύπλοα σκάφη που θα σας κάνουν μια μικρή περιήγηση στις σκήτες της Μεγάλης Πρέσπας, εκεί που η ανθρώπινη παρουσία έχει αφήσει τα ίχνη της από τον καιρό του Βυζαντίου. Μετα από ένα σύντομο, αλλά συναρπαστικό ταξίδι στα νερά της λίμνης θα δείτε τις βραχογραφίες, αλλά και στη βυζαντινή εκκλησία της Μεταμόρφωσης, της Ανάληψης και της Παναγιάς Ελεούσας που βρίσκεται κυριολεκτικά κρυμμένη σε μια σπηλιά.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον από όλα αυτά τα ασκηταριά να είναι αυτό της Παναγίας της Ελεούσας. Η σύντομη ανάβαση θα σας φέρει στην μικρή σπηλιά όπου και βρίσκεται το παρεκκλήσι, κτίσμα του 1410. Η θέα από το άνοιγμα της σπηλιάς προς τη λίμνη είναι μεγαλειώδης. Από εδώ τα σύνορα με την Αλβανία απέχουν μόλις 100 μέτρα!

Κύθηρα, σπήλαιο Αγίας Σοφίας Μυλοποτάμου

 Στα Κύθηρα υπάρχουν αρκετά σπήλαια και τρία από αυτά φέρουν το όνομα Αγία Σοφία. Αυτό που θα σας παρουσιάσουμε βρίσκεται στην περιοχή του Μυλοποτάμου και στο εσωτερικό υπάρχει ένας μικρός ναός. Το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας το συναντάμε λίγο μετά το μεσαιωνικό χωριό Μυλοπόταμος και είναι γνωστό από το 18ο αιώνα, αλλά εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από τον πατριάρχη της Ελληνικής σπηλαιολογίας Ιωάννη Πετρόχειλο και χαρτογραφήθηκε από τη σύζυγό του Άννα Πετροχείλου.

Στην είσοδο του σπηλαίου υπάρχουν εξαιρετικής τέχνης τοιχογραφίες του 13^ου αιώνα που σου δημιουργούν την εντύπωση ότι εισέρχεσαι σε ένα βυζαντινό ναό. Πιο μέσα υπάρχει ναΐδριο της Αγίας Σοφίας που κτίσθηκε τον 19^ο αιώνα. Μάλιστα λέγεται από τους ντόπιους, ότι η λιμνούλα που υπάρχει εδώ χρησιμοποιούνταν ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την θεραπεία παιδιών που έπασχαν από διάφορα νοσήματα.

Οδηγήτρια Μάνης, ατενίζοντας την ερημιά και το πέλαγος

Η Λακωνική Μάνη είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες προορισμούς για να περάσει κάποιος τις Πασχαλινές του διακοπές και σίγουρα τα αξιοθέατα είναι πολλά. Αν όμως θελήσετε να δείτε ένα πραγματικά υποβλητικό τοπίο θα πρέπει να αναζητήσετε τον ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας, ή Αγήτριας που είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά βυζαντινά ξωκλήσια της Μάνης. Ο ναΐσκος προσεγγίζεται με μονοπάτι από το χωριό Αγία Κυριακή που βρίσκεται κοντά στον Γερολιμένα.

Η σύντομη πεζοπορική διαδρομή δεν ξεπερνά τα 20 λεπτά. Η εκκλησιά είναι κρυμμένη πίσω από απόκρημνο βράχο, σε σημείο με ανυπέρβλητη θέα στο ακρωτήρι Τηγάνι και στους γκρεμούς του Μεζαλίμονα. Ο ναός του 13^ου αιώνα είναι βυζαντινός, σταυροειδής με τρούλο και κυριολεκτικά μοιάζει να είναι κολλημένος σαν πεταλίδα πάνω στον κοκκινωπό βράχο.

Ορεινή Αχαΐα, σκήτη Όσιου Λεόντιου, μια φωλιά στον γκρεμό

Εγκλωβισμένο ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Κλωκού και του Μπαρμπά, στη λεκάνη απορροής του ποταμού Σελινούντα συναντάμε την εντυπωσιακή «αετοφωλιά» της μονής Ταξιαρχών (Παλαιομονάστηρο) που ιδρύθηκε από τον Όσιο Λεόντιο το 1430. Σήμερα εκτός από μέρος των τειχών, τις σκήτες και τον ναό του Αρχάγγελου Μιχαήλ με τις θαυμάσιες αγιογραφίες, δεν σώζεται τίποτα άλλο. Χαμηλότερα σε πιο βατό τόπο, κοντά στο ποτάμι του Σελινούντα ξεχωρίζει το νέο μοναστήρι που κτίσθηκε τον 17^ο αιώνα.

Η πρόσβαση στο Παλαιομονάστηρο και στη μονή Ταξιαρχών είναι εύκολη και γίνεται με ασφάλτινο δρόμο που ξεκινά από το παραλιακό Αίγιο (13 χλμ). Το καθολικό της παλαιάς μονής που κοσμείται από θαυμάσιες αγιογραφίες. Προσοχή χρειάζεται η περιήγηση στον χώρο, καθώς τα σκαλοπάτια είναι απότομα, οι εγκαταστάσεις φθαρμένες ενώ παρατηρούνται και κατολισθήσεις.

Αρκαδία, Παλαιά μονή Φιλοσόφου, ένα με τον βράχο

Η Νέα Μονή Φιλοσόφου -κοντά στη Δημητσάνα-  κρέμεται πάνω απ’ το φαράγγι του Λούσιου και μοιάζει κυριολεκτικά με «μπαλκόνι» στην αρκαδική φύση. Από εδώ ξεκινά το απότομο μονοπάτι που οδηγεί στην Παλαιά Μονή Φιλοσόφου. Το μοναστήρι αν και είναι ακατοίκητο εντυπωσιάζει με τη θέση του και τη λιτή φρουριακή του δομή. Ιδρύθηκε το 963 από τον σύμβουλο του Νικηφόρου Φωκά, Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο, το επονομαζόμενο «φιλόσοφο»-απ’ αυτόν προήλθε το όνομα της μονής-.

Το καθολικό της είναι ναός τετράστυλος σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και κτίστηκε επί Φραγκοκρατίας. Κατά την τουρκοκρατία το μοναστήρι υπήρξε θρησκευτικός και εκπαιδευτικός φάρος ολόκληρου του Μοριά, ενώ αργότερα μετεξελίχθηκε σε σημαντική σχολή, η οποία στα μέσα του 18ου αιώνα μεταφέρθηκε στη Νέα Μονή και μετέπειτα στη Δημητσάνα.

Γκιώνα,  Ζωοδόχος Πηγή και Άγιος Δημήτριος

Στα ριζά του Ασέληνου όρους των αρχαίων Ελλήνων που σήμερα ξέρουμε ως Γκιώνα, κοντά στο χωριό Συκιά και επάνω από τη χαράδρα Λαζόρεμα, σε υψόμετρο 980 , θα δούμε τον σπηλαιώδη ναό της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Δημητρίου. Το σπήλαιο της Ζωοδόχου Πηγής είναι μεγαλύτερο,  ενώ πίσω από το ιερό του ναίδριου (πιθανόν κτίσμα του 19^ου αιώνα) που είναι κτισμένο στην άκρη του σπηλαίου, σχηματίζεται μια μικρή λίμνη. Το τοπίο ολόγυρα άγριο και υποβλητικό θα σε εντυπωσιάσει, ιδίως την άνοιξη που ο τόπος έχει ανθήσει, ενώ τα χιόνια επιμένουν στις κορφές της Γκιώνας.

Η Παναγία της Νέδας

Στα όρια των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας κυλά το ποτάμι της Νέδας, γνωστό για το σκιερό του φαράγγι και τους μικρούς αλλά εντυπωσιακούς καταρράκτες του. Το σύντομο μονοπάτι που το διατρέχει αφού περάσει από τον μικρό και τον μεγαλύτερο καταρράκτη καταλήγει σε αδιέξοδο. Εδώ, στη θέση «Στόμιο», κολλημένο επάνω στο βράχο και κυριολεκτικά κτισμένο πάνω από το χάσμα του φαραγγιού, συναντάμε το μικροσκοπικό εκκλησάκι, αφιερωμένο στην Παναγία, ενώ χαμηλότερα ακούμε το ποτάμι της Νέδας να σκορπά με δύναμη τα νερά του πριν εγκλωβιστεί στο στενό πέρασμα της χαράδρας. Λίγο ψηλότερα υπάρχει μια εσοχή στον βράχο όπου σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Πάσχα σε μοναστήρια κάστρα των Ελληνικών βουνών 

“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975).  Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.

 

• μοναστήρια
• ξωκλήσια
• Πάσχα
• σκήτες