Θα ανέβεις ψηλά στα έλατα, θα οδηγήσεις πλάι στην ακροποταμιά, θ’ ανασάνεις όλες τις μυρωδιές του δάσους κι εκεί που δεν το περιμένεις, σ’ ένα γύρισμα του δρόμου, ο Ευβοϊκός θα ξεμυτίσει από ψηλά και θ’ απλωθεί σα λίμνη στα πόδια σου… Αν το νόημα είναι στο ταξίδι, σίγουρα η διαδρομή από τη Χαλκίδα μέχρι εδώ, θα σου μείνει αξέχαστη!
Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece
Copyright photo: Germaine Alexakis/ Views Of Greece
Οι αδηφάγες φλόγες που κατέκαψαν το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Εύβοιας έχουν αφήσει πίσω τους ανεξίτηλα σημάδια, όμως υπάρχουν ακόμη μέρη που διατηρούν τη φυσική τους ομορφιά αλώβητη. Ο δρόμος από τη Χαλκίδα μέχρι τη Λίμνη με άφθονες στροφές ελίσσεται ανάμεσα σε πυκνά σύδεντρα θαλερών ελάτων, πεύκων και πλατάνων. Οι ακτίνες του ήλιου λούζουν τα πελώρια δέντρα και τα φυλλώματα αντανακλούν τις πιο όμορφες πράσινες αποχρώσεις. Το χέρι κρατά σφιχτά το τιμόνι, όμως κάθε τόσο το βλέμμα ξεφεύγει από την πορεία του δρόμου με κλέφτες ματιές, εξερευνώντας το ορεινό τοπίο.
Στο τέλος της πορείας, είναι εμφανή τα σημάδια από τις φωτιές του 2021 όμως όταν ξανοίγεται μπροστά στα μάτια σου το γαλάζιο της θάλασσας και πλημυρίζει τον ορίζοντα η εικόνα αυτή αμβλύνει τα αρνητικά συναισθήματα από τα καψαλισμένα δάση. Καλώς ήλθατε στη Λίμνη Ευβοίας, την πιο νησιώτικη ίσως, “στεριανή” πολιτεία της Ελλάδας!
Μια Λίμνη και το νησιώτικο καλωσόρισμα της
Με τις πρώτες ζεστές μέρες της Άνοιξης τα τραπεζάκια βγαίνουν από τις ψαροταβέρνες και στήνονται στην προκυμαία. Τα χταπόδια λιάζονται στο σύρμα, μπροστά από τους παλιούς καφενέδες των ναυτικών. Λίγο αργότερα τα μαγαζιά της προκυμαίας που φημίζονται για τους θαλασσινούς μεζέδες, αλλά και τα καφέ που σερβίρουν ανάμεσα στα άλλα και τοπικό Λιμνιώτικο γαλακτομπούρεκο, γεμίζουν κόσμο.
Με χρώμα αιγαιοπελαγίτικου οικισμού, η Λίμνη Ευβοίας θεωρείται όχι άδικα η πιο ατμοσφαιρική πόλη του «στεριανού» νησιού και οι κάτοικοί της έχουν κάθε λόγω να καμαρώνουν για τον τόπο τους. Σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο θα βρείτε πολλές διαφορετικές παραλίες, άλλες οργανωμένες άλλες ανοργάνωτες, για να κάνετε τις βουτιές σας στα δροσερά νερά του Β. Ευβοϊκού κόλπου.
Λίμνη, πάμε σαν άλλοτε
Το απόγευμα τα πιτσιρίκια κατακλύζουν τη «Σκάλα» (ξύλινη προβλήτα) για να ψαρέψουν με την απόχη αθερίνες, να κάνουν ποδήλατο. Το λιόγερμα ξεκινά το σουλάτσο μικρών και μεγάλων. Συναντήσεις, πηγαδάκια, παιδικά τρεχαλητά, μια συνήθεια που επαναλαμβάνεται κάθε απόγευμα του καλοκαιριού, κάτι σαν παλιό, καλό έθιμο που δεν ξεθωριάζει στο χρόνο, σαν ανάγκη της μικρής, τοπικής κοινωνίας να διατηρήσει τη συνοχή της.
Λίμνη και παράδοση
Η πιο ενδιαφέρουσα άποψη του οικισμού φαίνεται από τη θάλασσα. Εδώ τα παλιά παραδοσιακά σπίτια στέκουν αράδα κατά μήκος του παράκτιου δρόμου δίνοντας την αίσθηση μια νησιώτικης γκραβούρας. Στον πολεοδομικό ιστό της σημερινής ναυτικής κωμόπολης εντάσσονται αρκετά νεοκλασικού τύπου κτίρια, μερικά από αυτά είναι έργα του Τσίλερ. Στο κέντρο της πολίχνης δεσπόζει ο επιβλητικός ναός της Παναγίας της Λιμνιώνας με το κομψό μαρμάρινο καμπαναριό (1879).
Στο βορειοδυτικό άκρο της προκυμαίας, αφού περάσετε τον παραλιακό πεζοδρόμο, θα βγείτε σε μια μικρή παραλία όπου υπάρχει η σκήτη του Οσίου Χριστόδουλου, κτήτορα της μονής του Αγ. Ιωάννη της Πάτμου που ασκήτεψε και πέθανε εδώ, το 1111. Αξιό αναφοράς είναι το Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται σε διώροφο νεοκλασικό κτήριο του 19ου αιώνα.
Αρχαίες ρίζες
Η Λίμνη δεν είναι χθεσινή πόλη. Η περιοχή κατοικείται ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ. Το σημερινό όνομα του οικισμού προήλθε από παράφραση του ονόματος της αρχαία πόλης Ελύμνιο η οποία προϋπήρχε στη θέση της.
Ο σκοτεινός μεσαίωνας στη Λίμνη
Στα χρόνια του Μεσαίωνα όταν ο τόπος μαστιζόταν από πειρατικές επιδρομές, οι κάτοικοι πήραν τα βουνά και αναζήτησαν στα γύρω υψώματα που σήμερα είναι γνωστά ως «Καστριά» και «Παναγιά», έναν ασφαλή τόπο για να στήσουν ξανά τα σπιτικά τους. Όμως η σαγήνη της θάλασσας είναι ακαταμάχητη! Άλλο να τη βλέπεις από ψηλά κι άλλο να νοιώθεις το χάδι της, να ακούς το θυμό της, ν’ ανασαίνεις τη μυρωδιά της.
Έτσι, κάπου εκεί στις αρχές του 17ου αιώνα, το Καστρινό Ελύμνιο σιγά-σιγά εγκαταλείπεται και κτίζεται στην παραλία η πολιτεία της Λίμνης που μπολιάζεται πληθυσμιακά με Αιγαιοπελαγίτες. Κτίζουν καλοτάξιδα πλοία κατάλληλα για εμπορία, αλλά και για πόλεμο συνεισφέροντας έτσι στην απελευθέρωση της Ελλάδας.
Λίμνη, από το χθες στο σήμερα
Στα τέλη 19ου αιώνα Ελληνικές και ξένες εταιρείες ξεκινούν τη συστηματική εξόρυξη του λευκόλιθου που συνεχίστηκε αδιάκοπα ως τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα η οικονομία της Λίμνης στηρίζεται στον τουρισμό όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που καταπιάνονται ακόμα με την πανάρχαια ενασχόληση της συλλογής ρετσινιού, την παρασκευή ξυλοκάρβουνου, με την γεωργία και φυσικά με την αλιεία, αφού ο Βόρειος Ευβοϊκός κόλπος παρά την έντονη αλίευση του παραμείνει μια παραγωγική θάλασσα.
Δυο εκδρομές που πρέπει να κάνετε με αφετηρία τη Λίμνη
Σε μικρή απόσταση απο την ναυτική πολίχνη, τόσο ακολουθώντας τη νότια παραλιακή διαδρομή αλλά και αν πάρετε τον οδικό άξονα που οδηγεί στην Αιδηψό θα έχετε την ευκαιρία να εξερευνήσετε υπέροχες τοποθεσίες και κολυμπήσετε σε θαυμάσιες παραλίες όπου τα πεύκα φτάνουν ως τη θάλασσα. Δυστυχώς σε πολλά τμήματα αυτής της διαδρομής τα ίχνη από τις τεράστιες φωτιές του 2021 είναι εμφανή. Ας ελπίζουμε ότι θα δοθεί μια ευκαιρία στο δάσος να επουλώσει τις πληγές τους χωρίς άλλες καταστροφικές ανθρωπογενείς παρεμβάσεις.
Διαδρομή 1. Νότια προς μονή Γαλατάκη
Ακολουθώντας την παραλιακή διαδρομή που συνεχίζει νότια από την Λίμνη, εύκολα θα φτάσεις στα Κατούνια με τα τρεχούμενα νερά, τη μικρή βοτσαλιά και την εξοχική ταβέρνα.. Στην πορεία σου θα δεις τις παλιές εγκαταστάσεις των ορυχείων λευκόλιθου πλάι σε περιβόλια και λιόδεντρα, ενώ από την άλλη πλευρά θα σε συντροφεύει αδιάλειπτα ο Ευβοϊκός. Βέβαια είναι εμφανείς στην περιοχή οι πληγές τους που άφησαν στο πέρασμα τους οι αδηφάγες φλόγες από τις πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές.
Στην παραλιακή αυτή ζώνη θα δεις να ξεπροβάλουν μία -μία μπροστά σου λαμπερές βοτσαλωτές ακρογιαλιές και δύσκολα θα αντισταθείς μια βουτιά Στο τέλος του δρόμου η μονή Γαλατάκη κουρνιάζει στα ριζά του όρους Καντήλι. Πιθανόν εδώ να βρισκόταν η αρχαία πόλη των Αιγών του Ομήρου, αλλά και του Στράβωνα. Το αρχικό κτίσμα φρουριακής μορφής, κατασκευάστηκε τον 8ο αιώνα πιθανόν πάνω σε ναό του Ποσειδώνα.
Διαδρομή 2. Βόρεια προς Ροβιές
Βόρεια της Λίμνης ξεκινά ο επίσης παραλιακός δρόμος που οδηγεί στα χωριά Χρόνια και Ροβιές. Στους αρχαίους χρόνους κοντά στις Ροβιές βρισκόταν η πόλη Οροβιαί και το ονομαστό μαντείο του Σελινούντιου Απόλλωνα. Σήμερα το μόνο που διασώζεται από το πολυτάραχο παρελθόν είναι ο φράγκικος πύργος που κτίσθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Β’ Βιλεαρδουίνο και αργότερα αποτέλεσε κατοικία του ντόπιου Αγά.
Επίσης στις Ροβιές, εντύπωση προκαλούν οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου χαρτοποιίας «Οροβιαί» των αρχών του 20ου αιώνα. Ολόγυρα η ήπια φυσιογραφία καλύπτεται από ελαιώνες που παράγουν την περιζήτητη τοπική ελιά, αλλά και πεύκα που σκεπάζουν τις ακρογιαλιές βυθίζοντας τις ρίζες τους στον Ευβοϊκό. Πηγαίνοντάς προς Ροβιές θα βρείτε μόλις 2,5 χλμ. από τη Λίμνη την καλή παραλία Κοχύλι η Σηπιάδα και κοντά στις Ροβιές τη απλωτή βοτσαλιά Ηράκλης.
Best ορεινή διαδρομή
Ένα μεγάλο μέρος αυτής της διαδρομής έχει καταστραφεί από τις πυρκαγιές όμως υπάρχουν κάποια σημεία που αξίζει να τα αναζητήσετε. Λίγο ψηλότερα από τις Ροβιές ακολουθώντας τον επαρχιακό ασφάλτινο δρόμο που οδηγεί στα ορεινά χωριά τις βόρειας Εύβοιας, ανάμεσα στα βουνά Καβαλάρης και Ξηρόν Όρος συναντάμε το χωριό Δρυμώνας. Εδώ σε μια μασχάλη του βουνού βρίσκεται το αξιόλογο το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ( 14οςαιώνας). Συνεχίζουμε την ανάβαση που κινείται σε υψόμετρο 700-800 με αρκετές κλειστές στροφές. Αυτή η καθαρά ορεινή διαδρομή κρύβει πολλές εκπλήξεις, όπως ο μυστικός καταρράκτης που σκορπά τα κρύα νερά του με ορμή από ύψος 15 μέτρων.
Το μοναδικό τοπίο στον ποταμό Κηρέα
Στην δασωμένη ορεινή ραχοκοκαλιά της Β. Εύβοιας ανάμεσα στις πτυχώσεις των βουνών της κυλά το ποτάμι του Κηρέα. Ο θαυμάσιος αυτός φυσικός τόπος, αν και ταλαιπωρείται ιδιαίτερα από τις ανθρώπινες επεμβάσεις, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα οικοσυστήματα της Εύβοιας. Θα το καταλάβεις με το που θα μπεις στο δάσος φυλλοβόλων -με κυρίαρχο είδος τον πλάτανο- που το περιβάλλει, ειδικά όταν αντικρίσεις τον «Μεγάλο Πλάτανο», ένα δέντρο- γίγαντα του είδους «platanus orientalis» (αυτοφυές της Ελλάδας) με ύψος 23 μέτρα, περίμετρο κορμού 18 μέτρα και πιθανής ηλικίας 600 ετών!
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Εύβοια, οι απίστευτες παραλίες του Αιγαίου
Γιατί να καταστρέψεις τις διακοπές σου; ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑΑπαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975). Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.
“Views Of Greece” travel photojournalism: Discover the real Greece with the experts