Βορειοδυτική Εύβοια. Χρόνια, Ροβιές, Ήλια, εδώ σμίγει το βουνό με τη θάλασσα

Ιδανική επιλογή για τις Φθινοπωρινές αποδράσεις όσο ακόμη κρατούν οι  λιακάδες και τα ακρογιάλια μας μαγνητίζουν για τα τελευταία μακροβούτια. Εδώ σε ένα πανέμορφο αν και ταλαιπωρημένο από τις πυρκαγιές τόπο οι ευκαιρίες για εκδρομές σε βουνό και θάλασσα είναι άφθονες. 

Μετά από μια άκρως ορεινή διαδρομή που διατρέχει τον κορμό της κεντρικής Εύβοιας, ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει με άνετες και γρήγορες στροφές προς τα παράλια του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου.

Είναι γεγονός πως το αποτύπωμα που άφησε η τεράστια πυρκαγιά του 2021 είναι έντονο σε αυτό το σημείο της Εύβοιας η γαλάζια όμως παρουσία του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου αμβλύνει τις αρνητικές εντυπώσεις.

Πορεία παράλληλη με την ακτή του Β. Ευβοϊκού κόλπου

Φτάνοντας στο ακροθαλάσσι ο δρόμος διχάζεται. Ένα παρακλάδι του φεύγει νότια με κατεύθυνση προς την παραλιακή και παραδοσιακή ναυτική πολίχνη της  Λίμνης .

Ένας δεύτερος δρόμος συνεχίζει βόρεια και καταλήγει στα Λουτρά Αιδηψού αφού περάσει από τα παραθαλάσσια χωριά Χρόνια, Ροβιές και Ήλια.  Η ενδιαφέρουσα αυτή διαδρομή τρέχει κατά μήκος της ακτής του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου δίνοντας την ευκαιρία για πολλές στάσεις κυρίως σε αξιόλογες παραλίες.

Aν ο καιρός παραμένει ζεστός, μπορείτε να κολυμπήσετε σε απίστευτες μοναχικές ακρογιαλιές, να περιηγηθείτε σε εγκαταστάσεις ρημαγμένων μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, να δείτε ιαματικές πήγες που αχνίζοντας χύνονται στη θάλασσα!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το οδοιπορικό μας στις ακτές της Βορειοδυτικής Εύβοιας βάζοντας τα πράγματα σε μια ταξιδιωτική σειρά!

Χρόνια, ένα χωριό κτισμένο επάνω στο κύμα

Αν σας κούρασε το ταξίδι και η μέρα είναι ζεστή, η καλύτερη ιδέα είναι να σταματήσετε στην οργανωμένη παραλία της Σηπιάδας γνωστή και σαν «ακτή Κοχύλι». Το ακρογιάλι απλώνεται σε μήκος περίπου 1500 μέτρων και είναι ορατό από το δρόμο. Θεωρείται από τις καλύτερες παράλιες της περιοχής. Καθώς είναι στρωμένη με βότσαλο και χαλίκι, δεν την πιάνει συχνά ο άνεμος, ενώ τα νερά εδώ δεν είναι ιδιαίτερα βαθιά. Βορειότερα απλώνεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Χρόνια, ένα σχετικά νέο χωριό αφού δημιουργήθηκε το 1926 από Μικρασιάτες  πρόσφυγες. Σε μικρή απόσταση από τον σημερινό οικισμό έχουν έχει εντοπιστεί από την αρχαιολογική υπηρεσία συνοικισμός ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων. Στα Χρόνια θα βρείτε το εξαιρετικό ξενοδοχείο “Αστρολάβος”  και επί της παραλίας ταβέρνες.

Ροβιές, ανάμεσα στη θάλασσα και στον ελαιώνα

Συνεχίζοντας την βορινή πορεία μας θα βρεθούμε εύκολα στον παραλιακό χωριό Ροβιές που απλώνει τις αραιές γειτονιές του εκεί όπου το Τελέθριο όρος σβήνει ομαλά προς τη θάλασσα. Εδώ βρισκόταν  η αρχαία πόλη Οροβιαί και το μαντείο του Σελινούντιου Απόλλωνος τα οποία, σύμφωνα με αφήγηση του Θουκυδίδη, καταστράφηκαν από σεισμούς και παλιρροιακά κύματα που έπληξαν την περιοχή κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Το χωριό που πλέον είναι καλοκαιρινό θέρετρο, σήμερα κατοικείται από ντόπιους, αλλά και πρόσφυγες από την Κων/πολη που ήρθαν μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Ροβιές ιδανική επιλογή για οικογενειακές διακοπές

Το παραλιακό μέτωπο μπροστά από τις Ροβιές είναι κατάλληλα διαμορφωμένο για οικογενειακές διακοπές. Σε μικρή απόσταση από την ακτή υπάρχουν ξενοδοχεία, μικρά συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων, καφέ και ταβέρνες. Το βολικό αυτό, αλλά κάπως άναρχα αναπτυγμένο σκηνικό εξυπηρετεί όσους θέλουν να τα έχουν όλα δίπλα τους χωρίς να χρειάζεται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Αξίζει να αναζητήσετε μέσα στο χωριό τον μεσαιωνικό πύργο που έκτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Β’ Βιλεαρδουίνος.

Στο βόρειο μέρος του οικισμού διακρίνονται οι παλιές εγκαταστάσεις του εργοστασίου χαρτοποιίας «Οροβιαί» των αρχών του 20ου  αιώνα.  Σήμερα  μέρος τους χρησιμοποιείται ως ελαιοτριβείο.  Ολόγυρα η ήπια φυσιογραφία καλύπτεται από πευκώνες, αλλά και ελαιώνες που παράγουν την περιζήτητη τοπική ελιά, βέβαια η καταστροφή από την βιβλική πυρκαγιά του 2021 είναι μεγάλη και τα σημάδια στον τόπο εμφανή.

Οι εντυπωσιακές παραλίες γύρω από τις Ροβιές

Βόρεια και νότια από τις Ροβιές απλώνεται μια θαυμάσια ακτογραμμή που κρύβει στον κόρφο της μερικές εκπληκτικές παραλίες. Η πιο δημοφιλής από αυτές είναι το ακρογιάλι «Αράκλης», ή «Ηράκλης» όπως αναφέρουν και οι κατατοπιστικές ταμπέλες στον κεντρικό δρόμο.  Σε κάποια σημεία αυτής της μοναδικής σε ομορφιά ακτογραμμής, τα  πεύκα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα δημιουργώντας μεγάλες φυσικές ομπρέλες που θυμίζουν τα ακρογιάλια  των Σποράδων ή της Χαλκιδικής. Δυστυχώς η φωτιά του 2021 έκαψε μέρος αυτού του παραθαλάσσιου πευκοδάσους.

Δυσάρεστη Νεοελληνική πραγματικότητα

Και σε αυτόν τον υπέροχο τόπο, οι ανθρώπινες παρεμβάσεις είναι αρκετές και εντοπίζονται κυρίως σε αυθαίρετα κτίσματα που έχουν ξεφυτρώσει επάνω στη θάλασσα, στην αποψίλωση του δάσους και στις κακοποιήσεις ρεμάτων. Επιπλέον υπάρχουν και οι κακομαθημένοι Έλληνες που έχουν συνδέσει το ελεύθερο κάμπινγκ με την έννοια  του «τσιφλικιού» στήνοντας μόνιμα σκηνές – διαμερίσματα στα πιο όμορφα σημεία με σκοπό την οικειοποίησή τους, μολύνοντας ταυτόχρονα την περιοχή με τα ανυπόφορα σκουπίδια τους.

Ήλια, το ψαροχώρι με τις ιαματικές πηγές

Ανάμεσα στις Ροβιές και στα Λουτρά Αιδηψού, 22 χλμ. θα δούμε το χωριουδάκι Ήλια να αραδιάζει τα σπίτια του κατά μήκος της βοτσαλωτής παραλίας. Από ψηλά η εικόνα δείχνει ειδυλλιακή, βέβαια και εδώ δεν λείπουν οι άστοχες κατασκευές  και παρεμβάσεις που δεν συνάδουν με τα μέτρα του τοπίου, όμως αυτή είναι μια πραγματικότητα που δυστυχώς της συναντάμε σχεδόν παντού στην Ελλάδα.  Ο παραλιακός δρόμος «τρέχει» κατά μήκος της ακτής ως το μικρό λιμάνι που δένουν οι ψαρόβαρκες.

Στην νότια πλευρά της ακρογιαλιάς  υπάρχει μια θερμή ιαματική πηγή πλούσια σε χλωριονατριούχα και άλλα χημικά στοιχεία,  που χύνεται στη θάλασσα μέσα σε ένα σύννεφο υδρατμών. Σε αυτό το σημείο που τα νερά (η θερμοκρασία του νερού της πηγής στο σημείο που αναβλύζει  είναι 60 βαθμοί κελσίου) είναι πιο ζεστά θα δείτε να κολυμπούν ακόμη και το Νοέμβριο!

Τρομερή θέα στο δρόμο για το μοναστήρι του Αι Γιώργη

Μια όμορφη  ορεινή διαδρομή με πολλές όμως στροφές (9 χλμ., τα μισά σε άσφαλτο τα υπόλοιπα σε βατό χωματόδρομο) είναι αυτή που θα σας οδηγήσει από τα Ήλια στο γυναικείο  μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου, κτισμένο από τον 13ο αιώνα σε κατάφυτη θέση, 550 μέτρα ψηλά  στη ράχη του Τελέθριου όρους.  Από εδώ θα έχετε μια θαυμάσια άποψη σε όλο σχεδόν το  νότιο τμήμα του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου, αλλά και στα αντικρινά βουνά της Στέρεας Ελλάδας.

Πεζοπορία στο Τελέθριο  όρος

Για τους πεζοπόρους να προτείνουμε τη διαδρομή  στη ράχη του Τελέθριου όρους που οδηγεί στους κρυφούς καταρράκτες του ρέματος Δαφνοκούκι. Αν και το μονοπάτι έχει καθαριστεί, η περιοχή είναι δύσβατη και εύκολα θα χάσετε τον προσανατολισμό σας αν δεν έχετε κάποιον μαζί σας που να γνωρίζει τα κατατόπια.

ΤΟ ΤΑΞΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Συναρπαστικό Πόρτο Μπούφαλο, το κρυμμένο μυστικό στον Νότιο Ευβοϊκό

Copyright photo & text: Theo Athanasiadis / Views Of Greece

“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975).  Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.

• Βόρεια Εύβοια
• Ήλια
• παραλίες Εύβοιας
• Ροβίες
• Χρόνια