Τρίκερι, στη γαλήνη του Παγασητικού

Με θαλασσινά χαρίσματα, μα και κάτι από την γοητεία του ορεινού του γείτονα του Πηλίου, το ναυτικό Τρίκερι στέκει γαλήνιο στην πόρτα του Παγασητικού και σε περιμένει…

Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece

Copyright text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece

Το βλέμμα σερφάρει στη θάλασσα κι έπειτα σκαλώνει στα διάσπαρτα νησάκια και στις σύντομες γήινες εξάρσεις που τολμούν εισβολές στον υγρό, γαλάζιο καμβά. Σύντομα η γαλήνη αυτού του ιδιαίτερου τόπου σε απορροφά και σε χαλαρώνει. Εγκαταλείποντας το γραφικό λιμανάκι Κόττες  ο δρόμος σκαρφαλώνει με γρήγορες  στροφές σ’ ένα μάλλον αδιάφορο τοπίο. Σιγά- σιγά ο Παγασητικός αποχωρεί από τον ορίζοντα. Στην κορφή του λόφου, σε ύψος 450 μέτρων, μετά από ένα γύρισμα του δρόμου η ναυτική πολιτεία αποκαλύπτει τις γειτονιές της.

Αν δεν έχεις κάτι ακούσει για το ναυτικό Τρίκερι, πιθανόν να το προσπεράσεις ανυποψίαστος και να συνεχίσεις για την Αγία Κυριακή. Το Τρίκερι θα σου αποκαλύψει τα μυστικά του μόνο αν του αφιερώσεις χρόνο και αποφασίσεις να περιπλανηθείς στα καλντερίμια του.

Πως θα πάτε στο Τρίκερι

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 το Τρίκερι ήταν η μοναδική στεριανή πολιτεία της Ελλάδας που είχε πρόσβαση μόνο από τη θάλασσα! Ο δρόμος που ερχόταν από τον Βόλο σταματούσε στη Μηλίνα. Νοτιότερα, τα απροσπέλαστα βραχοβούνια του Τισσαίου όρους ανέκοπταν κάθε πρόσβαση προς στο κεφαλοχώρι. Αργότερα διανοίχτηκε από τη ΜΟΜΑ ένας άθλιος χωματόδρομος που συνέδεσε οδικώς, για πρώτη φορά στην ιστορία, το Τρίκερι με τον Βόλο!

Τρίκερι, εικόνες από άλλες εποχές

Ήταν αρχές του 1980 όταν στο τιμόνι ενός παλιού “σκαραβαίου” βρέθηκα να οδηγώ από τη Μηλίνα με κατεύθυνση το Τρίκερι. Τα 28 χιλιόμετρα χωμάτινου δρόμου χρειάστηκε να τα καλύψω σε περίπου 2 ώρες. Κοφτερές πέτρες, στενά περάσματα και τα νεροφαγώματα του δρόμου έμοιαζαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Ωστόσο το αίσιο τέλος της δοκιμασίας, μου έδωσε τη χαρά να αντικρύσω για πρώτη φορά από τη στεριά, την όμορφη ναυτική πολιτεία να ποζάρει στο ύψωμα του λόφου. Σήμερα βέβαια τα πράγματα έχουν άρδην αλλάξει. Το Τρίκερι έχει συνδεθεί οδικά με την πρωτεύουσα του νομού και φυσικά διεκδικεί τη θέση του στα τουριστικά δρώμενα του Πηλίου, κρατώντας όμως την προσωπικότητά του άθικτη προς το παρόν, μακριά από το άχρωμο τσιμέντο και την άναρχη ανάπτυξη.

Παγασητικός κόλπος, ιστορίες  με πειρατές και επαναστάσεις 

Κάπου εκεί στις αρχές του 17ου αιώνα οι κάτοικοι του νησιού Τρίκερι εδώ στο στενό πέρασμα του Παγασητικού, κουρασμένοι από τις επιδρομές των πειρατών αποφάσισαν ν’ αναζητήσουν ασφάλεια στα βράχια του αντικρινού βουνού. Κι έτσι εγένετο το ομώνυμο χωριό. Οι παλιοί Τρικεριώτες, αν και στεριανοί πλέον,  δεν ξέχασαν το πάρε-δώσε με τη θάλασσα   κι από νωρίς  ακολούθησαν  τους δρόμους της.  Καταπιάστηκαν με το  εμπόριο και με τα καράβια τους αλώνιζαν τη Μεσόγειο. Πριν την επανάσταση του ’21 το χωριό Τρικέρι αριθμούσε 400 οικογένειες και μαζί  με την Ύδρα, το Γαλαξίδι, τα Ψαρά και τις Σπέτσες θεωρούνταν μεγάλες ναυτικές δυνάμεις της εποχής.

Τρίκερι ένα στεριανό – νησιώτικο χωριό 

Ο οικισμός είναι κτισμένος αμφιθεατρικά στην κορφή απότομου λόφου. Αρχικά παρουσίαζε την αρχιτεκτονική δομή μιας τυπικής νησιώτικης πολιτείας. Τα σπίτια το ένα δίπλα στο άλλο, σχημάτιζαν με τους εξωτερικούς τείχους ένα κάστρο.Η τεχνική αυτή ήδη εφαρμοζόταν στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου που επίσης μαστίζονταν από ληστρικές επιδρομές. Στο νέο χωριό που έμοιαζε με κάστρο, υπήρχαν τρεις πύλες που έκλειναν τις βαριές πορτάρες τους, όταν σουρούπωνε. Αργότερα με την εξάλειψη της πειρατείας, ο οικιστικός ιστός επεκτάθηκε χαμηλότερα με πιο χαλαρή διάταξη των σπιτιών.

Σεργιάνι στις γειτονίες του Τρίκερι

Όταν θα επισκεφθείτε τον καπετανοχώρι, καλό θα ήταν ν’ αφήσετε το όχημά σας στην είσοδο του οικισμού όπου υπάρχουν δυο σχετικά άνετοι δημοτικοί χώροι στάθμευσης. Από το σημείο αυτό θα περπατήσετε λίγα μέτρα ώσπου να βγείτε στην κεντρική, δροσερή πλατεία με τα πλατάνια του καφενέδες και τα ταβερνάκια.  Ξαποστάστε λίγο εδώ. Συζητήστε με τους ντόπιους και ρωτήστε τους που να πάτε και τι να δείτε. Στη συνέχεια θ’ ανηφορίσετε το κεντρικό σοκάκι που τρυπώνει στο παλιότερο τμήμα του χωριού και καταλήγει στην τρίκλιτη βασιλική εκκλησία της Αγ. Τριάδας, κτίσμα του 1779 με τον εξώστη και την καλύτερη θέα στον δίαυλο του Ευβοϊκού, στην Εύβοια και στη Σκιάθο.

Ο θρόνος του Ναπολέοντα στο Τρίκερι!

Εδώ θα δείτε το  θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο, αλλά και το δεσποτικό «θρόνο του Ναπολέοντα» που εφεραν απο τη Βαρκελώνη το 1815, Τρικεριώτες καραβοκύρηδες. Ονομάζεται ακόμη και σήμερα έτσι, αφού ο μύθος λέει ότι προοριζόταν για τον ίδιο τον Βοναπάρτη και τα ανάκτορά του! Στον ασφυκτικό οικιστικό ιστό αλλά και στις γύρω εξοχές, απομονωμένα μέσα στην πυκνή βλάστηση και στα χορταριασμένα πια περιβόλια, ξεχωρίζουν τα παλιά αρχοντικά των καραβοκύρηδων με τους δυο ή τρεις ορόφους, τα σαχνισιά, τις ξυλοδεσιές και τις νεοκλασικές λεπτομέρειες.

Αγία Κυριακή το λιμάνι

Επίνειο του Τρικεριού είναι το ψαροχώρι της Αγίας Κυριακής (5 χιλιόμετρα) που απλώνει τις γειτονιές του γύρω από το λιμάνι όπου δένουν δεκάδες καΐκια (ένας από τους μεγαλύτερους αλιευτικούς στόλους της Ηπειρωτικής Ελλάδας). Στην προκυμαία υπάρχουν ταβέρνες και καφενεία που το καλοκαίρι υποδέχονται τους όλο και αυξανόμενους επισκέπτες. Οι γειτονιές της Αγίας Κυριακής θυμίζουν νησί. Ασβεστωμένα σοκάκια, λιθόκτιστα σπίτια, πιτσιρίκια που ψαρεύουν στο μόλο και παντού σκόρπια σύνεργα ψαρικής, άγκυρες, δίχτυα, παραγάδια…

Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το λιλιπούτειο λιμάνι Γεροπλίνα, ξεχασμένο σ’ εποχές αλλοτινές. Θα έρθεις με αυτοκίνητο από την Αγία Κυριακή (500 μέτρα), μα καλύτερα με τα πόδια απολαμβάνοντας μια όμορφη βόλτα. Για την επιστροφή μπορείς να πάρεις τον καινούργιο ασφάλτινο δρόμο που συνεχίζει από την Αγία Κυριακή παραλιακά, στη συνέχεια ανηφορίζει το βουνό και καταλήγει στο δρόμο Μηλίνας – Κόττες (3,5 χλμ.). Ενδιαφέρον είναι το πεζοπορικό μονοπάτι που οδηγεί από την Αγ. Κυριακή στο Τρίκερι.

Παλιό Τρίκερι στην αγκαλιά του Παγασητικού

Από το Τρίκερι θα κατηφορίσεις για την παραλιακή τοποθεσία Αλογοπόρος. Σε αυτό το σημείο θ’ αφήσεις το όχημά σου, αλλά και την ιδέα της αυτοκίνησης πίσω και θα πάρεις το μικρό καΐκι. Δεν θα χρειαστούν πάνω από 15 λεπτά θαλάσσιας πορείας για να περάσεις το στενό δίαυλο που χωρίζει το μικρονήσι από τη μητρική γη. Το μοναδικό κατοικήσιμο νησί του Παγασητικού κυριολεκτικά μοιάζει ξεκομμένο από τον έξω κόσμο. Αν έρχεσαι από την Άφυσσο, το Χόρτο, τη Μηλίνα, ή από τ’ άλλα καλοκαιρινά θέρετρα της περιοχής, θα νοιώσεις κυριολεκτικά σαν να πάτησες σε… άλλο πλανήτη! Στο νησί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, ούτε κανένα άλλου είδους μηχανοκίνητο όχημα. Μόνο ο θόρυβος που ακούγεται είναι της ντιζελομηχανής των καΐκιών όταν αφήνουν πρωί κι απόγευμα το λιμάνι. Η κίνηση στα μαγαζιά της προκυμαίας είναι ζωηρή, αλλά σε ρυθμούς ανθρώπινους. Αλλοδαποί και Έλληνες γίνονται μια παρέα στα καφέ και στις ταβέρνες. Κανείς δεν βιάζεται! Σε λίγο θα έχεις κι εσύ αφομοιωθεί πλήρως στους ρυθμούς αυτής της φυσιολογικής, ξεχασμένης ωστόσο, καθημερινότητας. Το ένα και μοναδικό χωριό του νησιού είναι ο Άγιος Γιάννης ή Παλιό Τρίκερι. Εδώ θα βρεις συγκεντρωμένη όλη την υποδομή. Λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια, 3-4 ταβέρνες και μερικά καφέ. Δροσερή είναι η πλατεία με αρμυρίχια και ευκαλύπτους να την σκιάζουν. Η εκκλησία του Αι Γιάννη που έδωσε το όνομά της στο λιμανάκι, στέκει κάτασπρη από το 1786.

Οι καλύτερες παραλίες γύρω από το Τρίκερι

Βρίσκονται στο νησάκι Παλιό Τρίκερι. Εδώ ξεχωρίζει το ακρογιάλι της  Πράσινης  Άμμου με τα κρυστάλλινα νερά που μοιάζει με πισίνα (30 λεπτά από το λιμάνι). Περίπου το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται στις παραλίες  Αφέτκα (όπου δεσπόζει το παλιό και σήμερα εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο) και Άγιος Γεώργιος. Οι δυο θαυμάσιες αυτές ακρογιαλιές προσεγγίζονται επίσης από το μοναστήρι της Παναγίας με κατηφορικό μονοπάτι. Δυτικά από το λιμανάκι του Αϊ Γιάννη με περπάτημα περίπου 30 λεπτών, θα βρεθείς να κολυμπάς στην παραλία της Αγίας Σοφίας. 

Απέναντι στον Αλογόπορο η ακρογιαλιά είναι στρωμένη με πλατύ βότσαλο. Ερχόμενοι από Μηλίνα θα δείτε από ψηλά το «θαύμα» της Τζάστενης. Είναι δύσκολο να αντισταθείς στη γοητεία αυτής της μοναδικής θαλασσινής γωνιάς και να μην τολμήσεις μια βουτιά στα λαχταριστά νερά της.

Στο παλιό καλντερίμι που συνδέει το Τρίκερι με την Αγία Κυριακή

Από το χωριό Κόττες οι φίλοι της πεζοπορίας αξίζει ν’ ακολουθήσουν το παλαιό καλντερίμι που για αιώνες ήταν η μονή δίοδος επικοινωνίας της πολιτείας με το υπήνεμο λιμάνι.  Να υπολογίζετε περίπου μιάμιση ώρα και κάτι έως το Τρίκερι. Στη συνέχεια αν η πεζοπορία σας άνοιξε την όρεξη, μπορείτε να κατηφορίσετε για Αγ. Κυριακή  (1,5 χιλιόμετρα έντονης κατάβασης). Η ευρύτερη περιοχή του Παγασητικού είναι ιδανική και για ποδηλασία.

Η Παναγία στο Παλιό Τρίκερι 

Λίγο ψηλότερα από το λιμάνι στην κορφή του λόφου, δεσπόζει το φρουριακής μορφής μοναστήρι  της Παναγιάς Ευαγγελίστριας. Το καθολικό του είναι τρίκογχος ναός που κτίστηκε το 1837 (15 λεπτά με τα πόδια ακολουθώντας το παλιό καλντερίμι). Εδώ στις 7 Σεπτεμβρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι με ολονύκτια λειτουργία και ακολουθεί γλέντι. Στην απόμερη αυτή γωνιά της Θεσσαλίας, από το 1948 μέχρι το 1953 έζησαν 5000 γυναίκες, πολιτικοί εξόριστοι. Αγρότισσες, εργάτριες, διανοούμενες άφησαν ακόμα και στον τόπο εξορίας τους το δικό τους δημιουργικό στίγμα.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Στα ψαροχώρια του Παγασητικού κόλπου

Γιατί να καταστρέψεις τις διακοπές σου; ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975).  Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.

“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts

 

• Pelion
• trikeri
• village
• ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ
• ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟΣ