Ραντεβού με το χιόνι στα ψηλότερα χωριά της Ελλάδας

Πιάνουμε χιόνι σε τέσσερα από το ψηλότερα κτισμένα χωριά της Ελλάδας. Απολαμβάνουμε τις υπεροχές ορεινές διαδρομές, χαλαρώνουμε σε μικρούς χουχουλιάρικους ξενώνες.

Copyright photo: Theo Athanasiadis / Views Of Greece

Copyright text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece

«Τα χιόνια του Χειμώνα φέρνουν τα νερά της Άνοιξης» έλεγαν οι παλιοί και χαμογελούσαν με ικανοποίηση όταν το χιόνι σωρεύονταν στις κορυφογραμμές.   Καλώς τον λοιπόν και φέτος τον γερό – χειμώνα με τα χιονισμένα έλατα, τα άσπρα του χαλιά στα υψίπεδα και στις κοιλάδες, με τα λευκά σκουφιά στις καμινάδες, τα κρύσταλλα στις στέγες…

Δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζουμε εκ των προτέρων πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας που έρχεται. Γι’ αυτό λοιπόν με εκδρομική διάθεση δίνουμε «ραντεβού στο χιόνι», σε τέσσερα από τα ψηλότερα χωριά της Ελλάδας, όπου οι πιθανότητες να τα απολαύσετε χιονισμένα τοπία, είναι πραγματικά πάρα πολλές.

Σαμαρίνα, το παιδί του Σμόλικα

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τον χειμώνα ήταν αδύνατον να φτάσεις με αυτοκίνητο έως εδώ, αφού ο χωμάτινος δρόμος θαβόταν κυριολεκτικά κάτω από το χιόνι καθώς το χωριό είναι κτισμένο σε ύψος από 1450 έως 1580 μέτρα πάνω από τη επιφάνεια της θάλασσας! Έτσι, με τα πρώτα κρύα του Φθινόπωρου, τα «παιδιά της Σαμαρίνας» έφευγαν για τα πεδινά της Θεσσαλίας όπου και διαχείμαζαν μαζί με τα κοπάδια τους στο χωριό παρέμενε  μόνον ο φύλακας και τα σκυλιά του. Σήμερα ο δρόμος είναι ασφάλτινος και παρόλο που στο σύνολό του εκχιονίζεται, πανεύκολη διαδρομή δεν τη λες .

Ωστόσο, μέχρι τον μεσοπόλεμο, εδώ, κάτω από τις φτερούγες του Σμόλικα είχε αναπτυχθεί  μια μικρή ορεινή πολιτεία με πληθυσμό που το καλοκαίρι άγγιζε τις 5000 ανθρώπους,  με καταστήματα και  βιοτεχνίες . Δυστυχώς μετά Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το χωριό άλλαξε ριζικά όψη. Σήμερα ελάχιστες από τις παλιές, πέτρινες κατοικίες έχουν απομείνει πια, ενώ τα καινούργια κτήρια σπάνια ακολουθούν τις φόρμες της τοπικής αρχιτεκτονικής. Το  κυριότερο αξιοθέατο της Σαμαρίνας είναι η εκκλησία της Παναγιάς -η μεγαλύτερη Βασιλική της Πίνδου- με το αιωνόβιο πεύκο να ριζώνει στο ιερό της. Οι πεζοπόροι θα περπατήσουν ως το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, θ’ ανακαλύψουν (με συνοδεία οδηγού) την άγνωστη «Βάλια Κίρνα» (Κοιλάδα του Διαβόλου) με τον όμορφο καταρράκτη της «Άπα Σπινζουράτα» (Κρεμαστό νερό).

Πως θα πάτε στη Σαμαρίνα: Ερχόμενοι από τα Γρεβενά θα κατευθυνθείτε προς το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας. Στη συνέχεια θα στρίψετε προς τα  χωριά Αετιά, Φιλιππαίοι και καταλήγετε στη Σαμαρίνα (52  χλμ.  από  τα   Γρεβενά, όλα σε άσφαλτο).

Αετομηλίτσα, η φωλιά του Γράμμου 

Τριάντα πέντε χιλιόμετρα μετά την Κόνιτσα και  αφού  έχουμε προσπεράσει τις διασταυρώσεις που οδηγούν στα γνωστά μαστοροχώρια της Κόνιτσας Μόλιστα,  Πυρσόγιαννη,  θα δούμε αριστερά μας τον δρόμο που σκαρφαλώνει τις δασώδης πλάγιες του Γράμμου με τελική κατάληξη την  στην Αετομηλίτσα. Αφήνουμε λοιπόν πίσω την κοιλάδα του Σαραντάπορου και με γερή ανάβαση σε ασφαλτοστρωμένο  οδόστρωμα ανηφορίζουμε για 15 χιλιόμετρα ώσπου να συναντήσουμε τις Αετομηλίτσας (παλαιότερη ονομασία Ντένισκο). Το χωριό βρίσκεται χτισμένο σε ύψος 1550 μέτρων σε απότομη πλαγιά του βουνού και το χειμώνα ερημώνει όπως και τα περισσότερα βλάχικα χωριά της Πίνδου. Το καλοκαίρι οι νομάδες κτηνοτρόφοι ανεβάζουν τα κοπάδια τους στα πλούσια βοσκοτόπια του Γράμμου και γεμίζουν οι γειτονιές και τα καφενεία από συνταξιούχους που αναπολούν τις παλιές εποχές. Σήμερα το χωριό χειμώνα καλοκαίρι είναι αγαπημένος προορισμός των ορειβατών και πεζοπόρων που εξορμούν από εδώ για τις ψηλότερες κορφές του Γράμμου και τα απίστευτης ομορφιάς απλίκα υψίπεδα.

Πως θα πάτε στην Αετομηλίτσα: Χρησιμοποιώντας τον παλιό εθνικό δρόμο που συνδέει τα Ιωάννινα με την Κοζάνη στο ύψος της κοιλάδας του Σαραντάπορου ξεκινά η δυνατή ανάβαση που θα μας βγάλει στις γειτονιές της Αετομηλιτσας. Συνολικά από τα Ιωάννινα θα καλύψουμε 110 χλμ και από την Κοζάνη 130 χλμ.

Βραδέτο, στη μοναξιά των βράχων

Μέχρι το 1974 το Βραδέτο, το ψηλότερο από τα σαράντα έξι χωριά του Ζαγοριού, επικοινωνούσε με τον έξω κόσμο με ένα πέτρινο καλντερίμι που είχε κτισθεί με μαεστρία στον κάθετο βράχο. Δεν υπήρχαν δρόμοι ούτε συγκοινωνίες. Τα λεωφορεία από το Γιάννενα έφταναν στο Καπέσοβο. Εκεί κατέβαιναν οι χωρικοί ζαλικώνονταν στους ώμους τα πράγματά τους ή τα φόρτωναν στα μουλάρια και ανηφόριζαν τα ατελείωτα σκαλοπάτια του φιδωτού καλντεριμιού. Σήμερα το Βραδέτο καθώς είναι κτισμένο σε ύψος 1350 μέτρων, εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο απόμερα χωριά της Πίνδου, παρόλο που πλέον σε αυτό φτάνει ασφάλτινος δρόμος ενώ διαθέτει και ξενώνα. Το χωριό κυριολεκτικά μαγεύει τους επισκέπτες καθώς οι πέτρινες γειτονίες του να αιωρούνται στο χείλος του γκρεμού ενώ προσφέρει πανώρια θέα. Ένα καλντερίμι που ξεκινά από τον ναό της Παναγίας -κτίσμα του 1799-, διατρέχει από άκρη σε άκρη το χωριό και ενδείκνυνται για συντόμους περίπατους.

Αν διαθέτετε καλή φυσική κατάσταση θα πρέπει οπωσδήποτε να περπατήσετε τη ράχη της «Σκάλας Βραδέτου», που συνδέει το Βραδέτο με το Καπέσοβο. Επίσης θα προσεγγίσετε με τα πόδια τη θέση «Μπελόη», ένα χαρακτηριστικό σημείο απ’ όπου θα απολαύσετε την αεροπορικών διαστάσεων θέα στο φαράγγι του Βίκου.

Πως θα στο Βραδέτο: Από την Αθήνα έως τα Γιάννενα θα διανύσετε 420 χλμ. Από τη Θεσσαλονίκη μέσω Εγνατίας οδού, θα χρειαστεί να καλύψετε 260 χλμ. Από Ιωάννινα θα κατευθυνθείτε προς Καλπάκι και θα στρέψετε δεξιά προς τα χωριά του Κεντρικού Ζαγοριού. Θα περάσετε τις διασταυρώσεις για Μονοδέντρι, Κήπους και αμέσως μετά το Καπέσοβο θα ανηφορίσετε για 9 χιλιόμετρα ως το Βραδέτο (Ιωάννινα – Βραδέτο 50 χλμ.).

Μαγούλιανα, στη στέγη της Αρκαδίας

Το ψηλότερο χωριό του Μοριά είναι τα Μαγούλιανα, που απέχουν μόλις έντεκα χιλιόμετρα από τη Βυτίνα και βρίσκονται κτισμένα σε ύψος 1350 μέτρων. Τον  16^ο αιώνα όταν ο Μοριάς μαστιζόταν από τις επιδρομές των Aλβανών της Ηλείας, τους τρομερούς ληστές Λαλαίους, κάποιοι αγρότες που δεν άντεξαν άλλο, αναζήτησαν καταφύγιο και ασφάλεια εδώ, σε αυτήν την απρόσιτη  κόχη των Αρκαδικών βουνών, για να στήσουν ξανά τις ζωές τους. Έτσι δημιουργήθηκαν τα Μαγούλιανα ένα όμορφο χωριό με εντυπωσιακά αρχοντικά και εκκλησίες που φέρουν το αποτύπωμα της τέχνης των Λαγκαδινών μαστόρων. Ανάμεσα στα γεροδεμένα σπίτια με τους δυο και τρεις ορόφους ξεχωρίζει, κτισμένη ήδη από τον 17^ο αιώνα,  η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με το λεπτοδουλεμένο και επιχρυσωμένο τέμπλο, έργο του Ηπειρώτη ξυλογλύπτη Χριστόδουλου.

Ψηλότερα στην κορφή του απόκρημνου λόφου διακρίνονται  υπολείμματα βυζαντινού κάστρου, γνωστό στους αρχαιολόγους  ως “Γορτυνιακό δυναμάρι”, ή “Αργυρόκαστρο”, ενώ η ντόπιοι το αποκαλούν και  “Ανδρόκαστρο” .   Στο χωριό υπάρχει ταβέρνα και παραδοσιακό καφενείο. Περισσότερες επιλογές στη διαμονή και στο φαγητό θα βρείτε στο γειτονικό Βαλτεσινίκο.

Πως θα πάτε στα Μαγούλιανα: Τα Μαγούλιανα απέχουν 205 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Θα χρησιμοποιήσετε τον εθνικό δρόμο Αθηνών – Κορίνθου Τριπόλεως και θα στρίψετε μετά τα διόδια όπως δείχνουν οι ταμπέλλες για Βυτίνα. Η διαδρομή από Βυτίνα μέχρι Μαγούλιανα αν και εκχιονίζεται συχνά, χρειάζεται προσοχή  λόγω πάγου.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Οι ορεινές λίμνες της Πελοποννήσου

Γιατί να καταστρέψεις τις διακοπές σου; ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑ

“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975).  Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.

• HIGHER MOUNTAIN VILLAGES
• Αετομηλίτσα
• Βραδέτο
• Μαγούλιανα
• ορεινά χωριά
• Σαμαρίνα