Κοντινός στην πρωτεύουσα προορισμός, ιδανικός για τους «δραπέτες» του Σαββατοκύριακου -και όχι μόνο -αφού μοιάζει να τα έχει όλα, καταπράσινη φύση, μικρά μεγέθη, κοσμοπολίτικα στέκια και ρομαντικές γωνιές.
Πόρος, εδώ έρχεσαι και από στεριά και από θάλασσα
Αν αντιπαθείς τα μακρόσυρτα θαλασσινά ταξίδια, στο νησί του Πόρου μπορείς να έρθεις και οδικώς από την Πελοπόννησο. Αν πάλι δεν είσαι φίλος της αυτοκίνησης το πλοίο της γραμμής θα σε φέρει κατ’ ευθείαν στο νησί, απολαμβάνοντας μάλιστα, τον πάντα ενδιαφέροντα Σαρωνικό. Όποιο τρόπο κι αν επιλέξεις, η γλυκιά πολιτεία του Πόρου με τις πολύχρωμες γειτονιές της παραταγμένες σε θέση υποδοχής, σίγουρα θα σε συνεπάρει. Από το λιμάνι σύντομα βρίσκεσαι να περιπλανιέσαι στα γραφικά νησιώτικα καλντερίμια, ανάμεσα στα παλιά κυβόσχημα σπίτια των θαλασσινών. Παρά την τουριστική αξιοποίησή του, ο Πόρος φαίνεται πως κρατά ζωντανές τις μνήμες του και ανέγγιχτα πολλά κομμάτια του. Στην προκυμαία θα σκοντάψεις σε άγκυρες και δίχτυα, θα μιλήσεις με ψαράδες και καπετάνιους και στην ενδοχώρα θα δεις περιβόλια και οπωρώνες να καλλιεργούνται. Πίσω από αξιοποιημένες παραλίες θ’ ανακαλύψεις απάτητες ακρογιαλιές κι ένα ολοζώντανο πευκόδασος (που με τις πυρκαγιές ολοένα συρρικνώνεται) να στολίζει τη δαντέλα της ακτογραμμής.
…και όμως ο Πόρος είναι δυο νησιά
Αυτό που σήμερα αποκαλούμε νησί του Πόρου, στην ουσία πρόκειται για δυο διαφορετικά νησιά που συνδέονται μεταξύ τους με μια στενή λωρίδα γης. Το πρώτο νησάκι, αυτό που βρίσκεται απέναντι από το Γαλατά όπου είναι κτισμένη η πόλη του Πόρου, γνωστό σαν Σφαιρία, είναι το μικρότερο. Το δεύτερο, η Καλαυρία, είναι ένας μεγάλος, τραχύς, θαλασσινός τόπος καλυμμένος από πανέμορφα πευκοδάση και κρυφά ακρογιάλια. Η Καλαυρία αρχικά ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα, αυτός όμως την αντάλλαξε με τον Ποσειδώνα προκειμένου να αποκτήσει τους Δελφούς!
Εδώ λατρευόταν ο Ποσειδώνας
Θρησκευτικό κέντρο της ήταν ο πασίγνωστος τότε, ναός του Ποσειδώνα. Τα απομεινάρια του σπουδαίου αυτού λατρευτικού χώρου τα συναντάμε σε ύψος 190 μέτρων, στη θέση Παλάτια Πόρου κοντά στο σημείο που εντοπίζεται η αρχαία πόλη της Καλαυρίας και απέχει 6,5 χιλιόμετρα από την πόλη του Πόρου. Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό περιηγητή και γεωγράφο Στράβωνα, ο ρήτορας Δημοσθένης κατέφυγε εδώ το 322 π.Χ. αφού κατηγορήθηκε για ένα οικονομικό σκάνδαλο και προκειμένου να πέσει στα χέρια των αιώνιων εχθρών του Μακεδόνων, ήπιε το κώνειο δίνοντας τέλος στη ζωή του.
Ναυτικοί από την αρχαιότητα
Οι κάτοικοι του Πόρου ανέκαθεν ζούσαν από τη θάλασσα. Όμως την αξιοσημείωτη ναυτική τους κλίση ανέδειξαν στα χρονιά της Τουρκοκρατίας. Στην επανάσταση του 1821 πρωτοστάτησαν στον αγώνα, ενώ τον Απρίλιο του 1827 και για 3 μήνες η πόλη υπήρξε έδρα της Επαναστατικής κυβέρνησης. Μάλιστα τον Οκτώβρη του 1828 έγινε η σύσκεψη των τριών Δυνάμεων κατά την οποίαν καθορίστηκαν τα σύνορα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Πόρος, σεργιάνι σε ναυτικές γειτονίες
Ένας θαλασσινός δίαυλος πλάτους μόλις διακοσίων μέτρων χωρίζει την πόλη του Πόρου από την αντικρινή γη του Μοριά και τη πολίχνη του Γαλατά. Περιμένοντας το μικρό φερυ που θα σας μεταφέρει απέναντι, χαζεύετε τη μικρή νησιώτικη πολιτεία που αναπτύσσεται μπροστά σας και «παίζει» με τις φωτοσκιάσεις και τα χρώματα της θάλασσας. Σύντομα θα βρεθείτε να περπατάτε στα νησιώτικα καλντερίμια της και να γεύεστε τις μυρωδιές της.
Από την προκυμαία θα ανηφορίσετε την οδό Μητροπόλεως και θα μπείτε στον οικιστικό πυρήνα τη παλιάς πόλης. Αναζητήστε το νεοκλασικό κτίριο που ήταν το σπίτι του πρωθυπουργού Κορυζή και σήμερα λειτουργεί ως μουσείο. Περπατήστε ως το Ρολόι που είναι χτισμένο πάνω σ’ ένα γρανιτένιο βράχο, απ’ όπου θ’ απολαύσετε τη θαυμάσια θέα. Από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια είναι αυτά του Δεϊμέζη, το παλιό μαγαζί του Γρίβα και η περίφημη βίλα Γαλήνη, κτίσμα του 1892 η οποία φιλοξένησε τον διάσημο Αμερικανό συγγραφέα Χένρυ Μίλερ κατά την παραμονή του στον Πόρο.
Ξεχωριστή αναφορά θα πρέπει να γίνει για το Αρχαιολογικό Μουσείο, στον παραλιακό δρόμο πολύ κοντά στο Δημαρχείο (τηλ. 22980-23276), όπου φυλάσσονται ευρήματα από τις ανασκαφές στο νησί. Αξίζει να επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο που βρίσκεται στην προκυμαία, κοντά στο ύψος της κεντρικής προβλήτας, (τηλ. 22980-23098) και την ενδιαφέρουσα Έκθεση Κοχυλιών που στεγάζεται στο παραδοσιακό κτήριο της Χατζοπουλείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης ( www.poroshellmuseum.gr ). Στη συνέχεια βολευτείτε σε κάποιο από τα τραπεζάκια που αραδιάζουν οι ταβέρνες πλάι στη θάλασσα, αγνοήστε τα πολυτελή γιοτ που αράζουν στο ρεμέτζο και τις κυρίες με τα ψηλοτάκουνα που σουλατσάρουν στην προκυμαία και παραγγείλετε το ουζάκι σας!
Οι κυριότερες παραλίες στον Πόρο
Οι παραλίες του Πόρου είναι αρκετές, όμως καθώς προσεγγίζονται εύκολα από τον περιφερειακό δρόμο είναι αξιοποιημένες και μεγάλο μέρος τους καταλαμβάνουν ομπρελοξαπλώστρες. Τα νερά των ακτών που βλέπουν προς τα Πελοποννησιακά παράλια καθώς δεν ανανεώνονται εύκολα δεν είναι πάντα διαυγή. Στο βόρειο τμήμα του νησιού, μερικές από τις πιο όμορφες θαλασσινές γωνιές έχουν δυστυχώς καταληφθεί από εγκαταστάσεις ιχθυοτροφείων, ενώ η πανέμορφη και άγριας ομορφιάς περιοχή στα βορειοανατολικά, ανάμεσα στο Κάβο Βασίλη και τον Κάβο Κοκορέλι έχει αλλοιωθεί από την ύπαρξη του παλαιού ΧΥΤΑ.
Μικρό και Μεγάλο Νεώριο
Δυτικά από το Ναύσταθμο, αμέσως μετά το δίαυλο που χωρίζει τη Σφαιρία από την Καλαυρία, απλώνονται οι φημισμένες παραλίες Μικρό και Μεγάλο Νεώριο πνιγμένες στα πεύκα, με αρκετά συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων και ταβέρνες πάνω στο κύμα.
Λιμανάκι της Αγάπης
Μικρή πολύκοσμη, μα παρ’ όλα αυτά γοητευτική ακρογιαλιά. Τα πεύκα φτάνουν ως το νερό. Είναι αμμουδερή και οργανωμένη και μάλλον θα πρέπει να κάνεις… αίτηση τον Αύγουστο για να βρεις ελεύθερη ομπρέλα!
Ρώσικος Ναύσταθμος
Μετά το «Λιμανάκι της Αγάπης» φτάνουμε στον Ρωσικό Ναύσταθμο όπου και ξεδιπλώνεται μια καλή αμμουδερή ακτή. Από τις αγαπημένες των ιστιοφόρων, αφού μπορούν να δέσουν στον παλιό ξύλινο μόλο. Δεν υπάρχουν εξυπηρετήσεις, ενώ ενοχλητικά είναι και τα σκουπίδια που αφήνουν οι εποχούμενοι «φυσιολάτρες». Απέναντι, μόλις 300 μέτρα από την στεριά, βλέπουμε τη μικροσκοπική νησίδα Δασκαλιό με το γραφικό εκκλησάκι της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Βαγιονιά
Ακολουθώντας τον καινούργιο ασφάλτινο δρόμο απολαμβάνουμε την εξαιρετική θέα στο Στενό του Πόρου. Τραβάμε για τις βόρειας ακτές για να καταλήξουμε στην παραλία της Βαγιονιάς που θαρρείς και κρύβεται στο μυχό κατάφυτου όρμου. Είναι αμμουδερή, αρκετά πολύκοσμη, ενώ υπάρχει καντίνα.
Κυανή Ακτή – Ασκέλι
Από το φάρο που δεσπόζει νότια από το λιμάνι του Πόρου ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο που φεύγει ανατολικά, θα βρεθούμε στην απλωτή και άκρως αξιοποιημένη παραλία Κυανή Ακτή και αμέσως μετά στο Ασκέλι. Οι όμορφες αυτές ακτές δυστυχώς στενάζουν κάτω από το βάρος ακαλαίσθητων συγκροτημάτων και λοιπών τσιμεντένιων κατασκευών.
Παραλία Μοναστήρι
Αφού ανεβείτε ως το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (18ος αιώνας) που βρίσκεται σε ειδυλλιακή τοποθεσία με πλατάνια και τρεχούμενα νερά, θα κατηφορίσετε για την σχεδόν privet παραλία Μοναστήρι. Η μικροσκοπική, μα ιδιαίτερα δημοφιλής αμμουδιά είναι κατάφυτη από πεύκα, ενώ υπάρχει και μια ταβέρνα πάνω στο κύμα.
Για εξερευνήσεις στο νησί του Πόρου
Ακολουθώντας τον περιμετρικό δρόμο του νησιού με κατεύθυνση δυτική, μόλις περάσετε το Λιμανάκι της Αγάπης, σ’ ένα χαρακτηριστικό γύρισμα του δρόμου θα δείτε στα αριστερά το στενό και κακό χωματόδρομο ( καλύτερα όμως να περπατήσετε τα 400 που χρειάζονται) που θα σας φέρει στον πανέμορφο κόλπο του Γερολιμένα με τα υπήνεμα νερά. Πρόκειται για μια απόμερη και ανοργάνωτη παραλία με μόνο πρόβλημα τα πλαστικά σκουπίδια – τη μάστιγα του Σαρωνικού – τα οποία κάποιες φορές εγκλωβίζονται στην ακτή από τα θαλάσσια ρεύματα. Λίγο βορειοτέρα στον κάβο Ακρίτσα, συναντάμε τον πετρόκτιστο «Φάρο της Ντάνας», έργο 1870, που κτίσθηκε από την Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων και προσεγγίζεται με μονοπάτι 800 μέτρων από τον ασφάλτινο δρόμο ή από την παραλία του Γερολιμένα .
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ο μικρός πράσινος παράδεισος τους Σαρωνικού
Γιατί να καταστρέψεις τις διακοπές σου; ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑCopyright photo & text: Germaine Alexakis/ Views Of Greece
“Views Of Greece” travel photojournalism – Discover the real Greece with the experts
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους κειμένων ή και των φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια του δημιουργού, σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το ν. 100/1975). Η Πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στον δημιουργό και αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της.